Bequia

Wat een heerlijke tocht naar Bequia.....Met 6 knopen en halve wind glijden we door het water. Nikki roept naar boven 'pap varen we nu nog?' Zo rustig varen is het. In 2,5 uur zijn we er. We ankeren in twee x..... met wéér een hoofdschuddende fransman op de achtergrond? Terwijl we nu volgens ons toch echt wel een beetje doorhebben hoe het moet!!! Wat is dat toch met sommige mensen! Als je ergens in een haven aankomt en je bent er nog nooit geweest en het is er ook nog eens héél erg druk en je zoekt een ankerplek dan begrijp ik niet waarom mensen hoofdschuddend naar je gaan staan kijken! Helpen zou leuker zijn! Het blijkt ook vogens het boek....niet echt ongewoon te zijn als je anker niet in 1x goed ligt in deze baai. Giel snorkelt altijd even naar het anker om te kijken of hij goed ligt. De eertste x lag hij om een rotsblok en de tweede x lag hij op zijn kop....Giel is toen naar beneden gedoken en heeft het anker goed gelegd, terwijl ik de boot naar achter vaar zodat het anker zich goed vast haakt in de grond, 6 meter diep hier en Giel duikt er gewoon ff naar toe!!

Terwijl ik dit schrijf lig ik naast Luuk die zijn middagslaapje moet doen. Dit doet hij steevast nog iedere middag omdat hij de dag anders niet echt vrolijk door komt.....Peter paashaas komt eraan.....Groen is gras.......aardappels schillen......Luuk zijn lievelingsliedjes heb ik inmiddels al 30 x gezongen pfffff en hij slaapt nog niet. Normaal is hij bij het tweede liedje al in slaap maar nu ligt hij te spelen....mmmmm net nu....We hebben net weer appeltaart gegeten bij de Valentijn ! Want Katelijne is vandaag 7 jaar geworden! We willen na Luuk zijn slaapje het strand op om spelletjes te doen.....en nu wil hij niet slapen grrrrr.