Voor de klas van Daan
Hallo klas,
hoe gaat het? Het is hier heet. Is het nog koud? Bij jullie? We hebben hier op dit eilantt twee schildpadden gezien. Het waren land schildpadden.
Groetjes Daan
De Kokosnotendans op Salt Wistle Bay en Rijkdom op Mustique
De Tobago Cays zijn 5 eilandjes bij elkaar. Beschermd voor de zee door een koraalrif die er als een hoefijzer omheen ligt. Het overtreft wat we eerder hebben gezien......zo mooi!!
Het zeilen van het ene eiland naar het andere eiland is leuk. Korte tochten met windkracht 5. Aan de wind, 2 a 3 uurtjes op één oor.Voor de zeilers leuk, voor het leven aan boord iets minder. Er knalt af en toe iets uit de kastjes en de kinderen hangen schuin naar één kant en kijken filmpjes.
We doen ook Mayreau aan. Op Mayreau is het een paradijs voor kinderen en dan dus ook voor de ouders. Een heel smal eilandje waar de kinderen zonder stroming uren in het water door brengen. Hier vieren wij de verjaardag van Daniel maar ook die van Luuk. Wat een mooie verjaardag heeft hij!!! Hij is zo blij dat hij eindelijk jarig is! Ballonnen, slingers en als hij wakker wordt kadootjes(de kadootjes blijken alleen leuker voor Daan en Nikki). De familie van de Valentijn staat op het voordek van hun boot en ze zingen lang zal hij leven.....
Rond koffietijd komen ze appeltaart eten en hun kadootje langsbrengen.
's-middags gaan we met zijn allen naar het strand en doen spelletjes met alle kinderen.
De kokosnotendans, snoephappen en met zonsondergang duiken we in het heldere water. Als afsluiter eten we heerlijke pannenkoeken op onze boot. Gebakken door Daniel als kado voor Luuk! Een onvergetelijke dag,,,,
We ontbijten iedere ochtend met vers gebakken stokbrood, zodra we wakker worden wordt het met een bootje bij ons gebracht. Wat een luxe......
We zijn nu op Mustique, samen met de Valentijn, tijdens het wereldbekende Bluesfestival. Mustique is een decadent eiland waar je alleen komt als je of heel veel geld hebt of een boot.......
Op het eiland staan ongeveer 90 mansions(vakantiehuizen van superrijken) zoals: Mick Jagger , Lacoste, Nike, Brayn Adams, David Bowie en de ex van Mick Jagger die nog een huis naast hem heeft.
Er is kort geleden een van de huizen verkocht voor een bedrag van 33 miljoen Us dollar.
Verder kost een hotelovernachting op het enige hotel van het eiland minimaal 600 dollar per nacht.
Of je huurt het huis van Tommy Hillfiger voor 125.000 dollar per week!!!!!!!
Morgen gaan we weer verder richting het noorden naar Beqiua.
Dronken worden, limbo dansen en kreeft eten!
Tobago Cays 31-01-10
We komen samen met de Valentijn en De Brandaan aan..... De Barbarossa ligt er al! We snorkelen met zijn allen.....De pijlstaartroggen en grote schildpadden zwemmen om onze boot en we zien ze! Zo helder is het water! Bootjes, geschilderd in de meest felle kleuren varen direkt bij aankomst op ons af met de vraag of we geinteresseerd zijn in vers stokbrood, tonijn, kreeft of een bbq op het strand... Dat laatste lijkt ons wel wat...helemaal omdat dit een soort van afscheidsavondje zal zijn. De Barbarossa vertrekt morgen en de Brandaan de volgende dag. De Brandaan zullen we, als alles goed gaat, pas over 5 maanden weer zien. Giel onderhandelt over de prijs en iedereen is verbaast over Giel zijn onderhandelingscappaciteiten! We bbq-en die avond dus op het strand. We eten kreeft en drinken veel! We dansen de Limbo en een jongen van het eiland speelt op de jembe......De sfeer zit er goed in!
Sandy Island is zooo mooi maar het ankeren lukt ons niet!
30-01-10
Op weg naar Union Bay willen we lunchen bij Sandy Island. De Brandaan ligt al en zijn klaar om te snorkelen in dit super heldere turqoise water aan een strook spierwit strand met palmbomen. Wij verheugen ons er ook op. Wij zijn echter nog niet zo handig met het ankeren en we krijgen het dan ook niet voor elkaar. Iedereen kijkt hoe wij keer op keer het anker op halen om het weer te proberen. Het waait hard en er is een behoorlijke stroming. Giel heeft moeite om onze boot zonder boegschroef op de juiste plek te houden. En ik probeer met handen en 'roepen', Giel te vertellen waar hij naar toe moet sturen, om het anker weer uit te gooien of in te halen. Het lukt niet.....!?!? Toine van de Brandaan laat zijn lunch voor wat het is en komt ons helpen..... Na nog drie pogingen geven we het op. Ons anker houdt het hier niet...... Maar we hebben wel weer wat geleerd. Toine geeft ons tips hoe we het anker wat sneller kunnen laten vallen en leert mij hoe ik met gebaren Giel duidelijk moet maken wat hij moet doen.
Union Bay Ontmoeting met de Valentijn
Wow!! Wat is het hier mooi! We vinden een prachtige ankerplek en we hebben een super uitzicht! Turquoise water met donkerblauwe vlekken waaronder het koraalrif verborgen ligt. De Valentijn ligt al in deze baai en ze komen gezellig naast ons liggen. We hebben ongeveer een maand geleden afscheid genomen op de Surinamerivier, waar Daniel op de valreep nog onze v-snaar, die er af geschoten was, heeft helpen maken! De kinderen zijn zooo blij dat ze elkaar weer zien en we borrelen met zijn allen bij ons op de boot. Kees en Martha van de Pjotter borrelen ook mee. Kees en Martha zijn klaar met werken en hebben afscheid genomen van hun werkende leven. Ze heben het ingeruild voor het'werkende' leven op hun zeilboot! Ze hebben het plan om na 2,5 jaar zeilen weer thuis te zijn. Kees boodt op de Suriname rivier aan om op onze boten te letten toen wij het binnenland in gingen...Dit heeft hij geweten.... Toen wij nog maar net weg waren, kwam onze boot bijna tegen een andere boot aan. Onze boot bleef niet op zijn plek!!! Hij redt onze boot en die van de buren door deze te verplaatsen! Ook de boot van de Barbarossa heeft hij moeten verleggen! Wij bedanken hem en hebben een gezellige ontmoeting!
In Union Bay lopen we wat over het eiland. Kopen heerlijk fruit bij de kleurrijke fruitkraampjes, terwijl de kinderen zich op de boot vermaken met elkaar.... Met de marifoon houden we contact. We snorkelen wat en we vertrekken naar de Tobago Cays.
Les geven en toch maar geen oesters
Carriacou 29-01-10
Het zijn korte tochtjes in The Caribbean. We varen samen met de Brandaan van Grenada naar Carriacou. Carriacou hoort ook bij Grenada. We blijven hier maar 1 nacht. In de ochtend ga ik met Daan schoolwerk doen. Giel gaat met Nikki en Luuk van boord zodat ik met Daan aan de slag kan. Tegelijk lesgeven aan Daan en Nikki vindt ik eigenlijk niet te doen. Ze hebben allebei nog veel te veel begeleiding nodig. Nikki vraag ik iedere dag of ze school wil doen maar daar antwoordt ze de laatste tijd steevast met nee op. Ik laat het maar zo. Nikki is slim genoeg en ze kent bijna alle letters al en een beetje lezen en rekenen kan ze ook.. dus no worries...... Oh ja en haar eerste tandje zit los!!! Hier is ze zo trots op! Iedereen noemt haar kleintje en daar wordt ze vaak zo boos om! Deze x weer komt ze huilend naar me toe en vertelt dat iemand haar weer kleintje heeft genoemd. Ze zegt mama volgens mij wordt ik nooit groot en mijn tanden gaan ook maar niet los zitten..... We voelen..... en ja!!!! Er zit er 1 los!! Ze is zo trots als een pauw! Eindelijk wordt ze groot!
Giel en Luuk zijn net weg en de man die gister naar ons bootje kwam roeien en ons oesters heeft beloofd klopt aan. Giel heeft tegen de man gezegd 'ik wil wel oesters','maar alleen als ik ze lekker vindt en als ze een beetje groot zijn'. 'Ik wil ze dus wel eerst even proeven....'. De man komt half dronken aangeroeid en legt zijn bootje aan onze boot vast en begint alvast 12 oesters open te maken. Ik pruttel tegen en zeg dat hij maar beter even kan wachten tot mijn Giel weer terug is.... No woman...don't worry, deze zijn gratis om te proeven en of ik een biertje voor hem heb......Ik geef hem zijn biertje en zeg lachend 'nice breakfast'! Wanneer hij ze geopend heeft geeft hij mij het bord en emmer gevuld met oesters en zegt 'ik kom zo wel weer terug als je man er is......en uh heb je ook rum in huis.....
Giel komt terug en proeft de oesters.....mmmmm nee hij vindt ze echt niet lekker....en erg klein..... Wat doe je dan??? Neem je dan alle 36 oesters af omdat hij met zijn roeibootje, vroeg in de ochtend, voor ons oesters is gaan halen??? De man komt terug en vraagt om geld..... Giel zegt 'sorry but I don't like these oysters... 'Bedankt, ik betaal voor 12 oesters en de moeite' 'Maar de rest kun je weer verkopen'! De man wordt boos en begint een héél verhaal over geen respect en dat hij zo hard werkt en ook zijn geld moet verdienen en dat hij voor ons helemaal.......enz. Enz. Hij vaart boos weg.... Wij vragen ons af of we ze nu beter toch hadden kunnen kopen?
Voor anker in Schotlandbay Trinidad/Grenada
Voor anker in Trinidad Schotland Bay
Ik wordt wakker, ik kan niet slapen.....Ik ga mijn bed uit om te kijken of we nog wel op dezelfde plek liggen. De rest van de familie slaapt als een roosje. Ik klim de kajuit trap op en steek mijn hoofd naar buiten...er zoeft een vleermuis voor me langs, ik schrik me kapot! Als ik weer naar boven durf, zie ik dat we nog op dezelfde plek liggen! Dat kan ook bijna niet anders want het is doodstil, weinig tot geen wind en geen stroming. Er plonst iets in het water, wat is dat??? Het klinkt niet als een vis,het is meer het geluid van een Daan of Nikki die in het water springt...... Ik kom er niet achter.....het is erg donker......Ik kruip mijn bed weer in om de rest van de nacht te blijven draaien. Ik ben in 'Roza's' kamer in het bovenste bed gekropen om niemand wakker te maken. Door het open bovenluik hou ik de sterren in de gaten om te zien of we wel op één plek blijven liggen!!! Dat ankeren moet echt nog even wennen!
Om 7 uur in de ochtend hoor ik de kinderen al weer....Giel gaat eruit en ik hoor hem zeggen...'sssst, mama slaapt nog'..... Lekker!!!! Ik draai me nog even om! Als ik anderhalf uur daarna wakker wordt klim ik weer de trap op en het eerste wat ik voel is rust..... Ik zie dat Giel met de kinderen op het strandje is....ze klimmen in een boom....de vogels fluiten, ik hoor de vissen om me heen plonzen ('s nachts leek de plons toch echt veel harder!) En het uitzicht is mooi!!! Ik eet een boterhammetje met chocoladepasta en ga me maar eens wat voorbereiden op wat schoolwerk!
De tocht naar Grenada
26-01-2010
We roepen de Brandaan en de Barbarossa op met de marifoon, die hebben we de hele nacht niet aan gehad om wat energie te besparen. We vragen hoever ze zijn.....'We vertrekken nu!!!' zeggen ze! Zij hebben de nacht nog in de haven doorgebracht. We haasten ons en we vertrekken met elkaar richting Grenada. We hebben genoeg wind en alles gaat snel. We hangen de hele reis erg schuin en we zijn allemaal weer een beetje zeeziek!
We doen er precies 12 uur over en we vinden in het donker een ankerboei op een mooi plekje in Prickly Bay.
Boze mensen op de ankerplek!
27-01-2010
We zijn net wakker en er komt een oververhitte Amerikaan op ons afgezwommen....Ik denk nog, wat aardig hij komt ons vast welkom heten.....Maar nee...hij schreeuwt en bekt me af....We liggen aan zijn ankerboei en 'we have to get off!!!' Ik stotter nog wat en zeg héél aardig 'ok we gaan weg, sorry maar we wisten niet dat....' Maar hij blijft onaardig en boos zwemt hij weer weg...
We vinden Prickly Bay toch al niet zo geweldig dus we besluiten een andere ankerplaats te vinden in een andere baai. Een heerlijk rustige tocht brengt ons daar.
Deze baai ( Grand Anse) oogt relaxed en we vinden een geschikte ankerplaats Terwijl we net rustig liggen, de kinderen enthousiast hun surfboarden pakken komt er een tierende Fransoos aan gezwommen...hij schreewt dat wij te dicht bij hem liggen!!...Na een aantal verwoede pogingen om een ankerboei aan zijn anker te bevestigen scheld hij ons buiten adem verrot! Daan, Nikki en Luuk (en wij ook trouwens) staan met open mond te kijken. 'Oh mam hij zei f.ck' 'waarom dan?' Vervolgens krijgt hij een halve hyperventilatie aanval en klampt zich aan onze dingy vast. Hij schreeuwt woedend naar zijn vrouw dat zij hem moet komen halen!! Al kreunend en steunend, naar lucht happend, valt hij op zijn buik, net alsof hij half dood is, in zijn bootje..... Zijn vrouw sust de boel en wij (vooral ik) besluiten om onze boot maar te verleggen. Giel vindt het echt onzin!! Vervolgens zijn we nog 1,5 uur bezig om een goed ankerplaats te vinden. Nog 2x moeten we hem ophalen omdat het anker tussen de rotsen ligt.....
Die nacht wordt het erg onrustig! We wiebelen en klotsen de héle nacht heen en weer met soms 20 knopen wind! Ik slaap in de kuip om op te letten. Ons anker blijft niet op zijn plek en langzaam duwen wind en stroming ons naar achteren! Terwijl ik om me heen kijk, zie ik ineens een bootje op drift! Vlak lang ons komt hij! Ik roep naar ze...Giel komt naar boven en roept mee! Net op tijd worden deze mensen wakker en starten de motor. Ze knallen net niet tegen een ander bootje aan!
Wij redden het net tot aan de ochtend, om niet te dicht bij de buurman te komen. We verplaatsen weer een stuk en gooien iets meer ankerketting uit. Onze boot ligt als een huis die dag en nacht. Toch slaap ik voor de zekerheid nog een nacht in de kuip. Het waait erg hard. Giel niet! Hij vertrouwt het wel......Was ik maar een beetje meer zoals hij.....een beetje onbezorgder!
Een dagje Grenada
28-01-2010
We huren een jeep om het eiland te ontdekken. Grenada is heel groen en wij vinden het op land mooier dan in de baai zelf. We hebben een heerlijke dag. We rijden door het heuvelachtige tropische regenwoud. Veel bomen staan in bloei vol met fruit en cacao. We zwemmen bij een waterval, we lunchen heerlijk en bezoeken een plantage waar de cacaobonen worden verwerkt. Zowel wij als de kinderenvinden het superleuk. We zien hoe de vrucht eruit ziet. We proeven de cacoabonen die erin zitten. Deze smaken echt nog niet naar chocolade. We zien hoe de vruchten gedroogd worden en de kinderen mogen met hun voeten door de drogende cacoabonen banjeren om er voor te zorgen dat ze niet aan elkaar plakken. Normaal is dit vrouwen werk. Veel vrouwen doen dit werk al dansend...... We proeven een stukje chocolade met wel 70 % cacoa..... Dit is erg bitter en de kinderen hebben na 1 hstukje wel genoeg. We drinken chocolade thee en plukken starfruit en golden apples. Ook woont daar een aapje die, als je je hoofd bij hem houdt begint te zoeken naar vloooien! Bij Luuk vindt hij iets eetbaars!
Twee weken Trinidad
Trinidad
De dagen bestaan uit School, klussen, zwemmen, wassen etc! Het is hier echt héél erg warm en we hebben voor iedereen een ventilator gekocht voor boven het bed! Dit kost wel veel stroom vooral als we voor anker liggen. Vandaar dat we de koelkasten s'nachts uitzetten. We zijn aan het expirimenteren hoe het met 4 accu's gaat ipv van 6 en dat gaat denk ik wel lukken! Waarschijnlijk trok 1 kappotte accu de anderen heel snel leeg! Onze dynamo van de motor hebben we vervangen, dit bracht ook nogal wat werk met zich mee...
We vieren de verjaardagen van Coen (Barbarossa) en Mira (Brandaan) met een bbq, zelf gemaakte pizza's en appeltaart!
We zijn gister naar een idylisch strandje geweest. Onder de palmbomen in de schaduw....eten we ....Bake & Shark....een broodje haai...De chauffeur vertelt de kinderen dat er in Trinidad haaien zijn in de zee. Maar hier eten de haaien de mensen niet op, maar de mensen eten de haaien!!!!. Dit is typisch iets van Trinidad. En je ziet de kraampjes overal...... Wij vinden het lekker, met veel sla en saus smaakt het min of meer naar een broodje hamburger. De golven zijn hoog dus het is spectaculair zwemmen.
Carnaval in Trinidad
Er zijn 3 plaatsen in de Wereld waar je echt moet zijn met carnaval. Brazilie, Trinidad en .....Nijmegen :). Ze zijn hier vol in de voorbereidingsfase! Dit is al erg leuk! De Steelbands oefenen en strijden wie er op de twee carnavalsdagen 15 en 16 februari in de optocht mogen meedoen.
Wij gaan op een avond kijken bij een panyard dit is waar de steelbandsoefenen en op zondag bekijken we de competitie. Het is waanzinnig wat een muziek ze met een oliedrum kunnen maken! Het swingt...... We zien daar ook de sexy kostuums die er gedragen worden in de optocht. Ze zijn te koop voor ongeveer 200 euro....... Leuk voor in Nijmegen......
Het is in Trinidad niet zo veilig! De eerste 20 dagen zijn er al 30 mensen vermoord! Er wonen hier net iets meer dan 1 miljoen inwoners waarvan er 300.000 in de hoofdstad Port of Spain.
Als we met de lokale bus gaan vinden we dat in het begin ook best spannend maar het valt allemaal reuze mee!
Twee weken Trinidad is genoeg!
We zijn hier twee weken geweest! Wij hebben onze klussenlijst zo goed als afgewerkt en de Barbarossa en de Brandaan zijn ook zo goed als klaar. De Brandaan en de barbarossa wachten nog op wat bestelde onderdelen die als het goed is vandaag komen! En dan vertrekken we ook diect! Twee weken hier was meer dan genoeg!
We vertrekken rond een uur of 12 en gaan voor anker net buiten de baai. Hier wachten we tot de avond zodat we in 1 nacht kunnen doorzeilen naar Grenada! Er wordt hier wel gesproken over piraterij........maar gelukkig varen we met zijn drieen.......80 mijl.....
Tocht naar Trinidad 520 mijl in 3 dagen!
De tocht naar Trinidad.
Vrijdag 8 januari 2010
We redden het maar net om met de anderen te vertrekken van Suriname op weg naar Trinidad. Wat een gehaast!
Het inklaren in Suriname is een heel gedoe! We hebben ook een visum nodig. Al met al heb je twee dagen nodig om dit allemaal te kunnen regelen. En..... je moet heel parimaribo door.... Van de vreemdelingenpolite, naar het visumkantoor, geld wisselen in euro's, 40 euro pp betalen bij een bank! Dan weer terug naar het visumkantoor.....héél veel vragen beantwoorden en deze formulieren x 5 invullen!!! Laten zien dat je betaald hebt.........Dan de volgende dag weer terug om de visa op te halen en dan weer naar de vreemdelingenpolitie voor de inklaringsstempel en.......dan moet je ook weer uitklaren pffffff......
Wij moesten dus inklaren maar ook tegelijk weer uitklaren.......Er moestnogboodschappen worden gedaan en Rosa moet op de kant worden afgezet. De bijboot moet ook nog uit het water......en ik heb migraine!!! Dat wil zeggen dat Giel bijna alles in zijn eentje met de kinderen erbij regelt!.De Brandaan, Barbarossa en de Valentijn zijn zo aardig om op ons te wachten!!! We vertrekken een uur later dan de planning was.....
We zijn nog geen 10 minuten onderweg en Giel ziet de temperatuur van de motor oplopen!!! Toine van de Brandaan zegt gelijk...'kijk even naar je v-snaar'. Deze hebben Giel en Jan een paar dagen daarvoor vervangen....En ja hoor, die was er dus vanaf geschoten! We gooien ons anker snel uit en Daniel klimt met behulp van de stuurmanskunsten van Monica (van de Valentijn) bij ons aan boord.... De anderen gooien ook hun anker uit en wachten 'weer' op ons..... Ze krijgen het al zwetend voor elkaar en een half uurtje later zijn we weer op weg!
De valentijn vaart vrijwel direkt een andere koers omdat zij naar Tobego gaan.
De trip naar Trinidad duurt 3 dagen en we gaan in het begin héél hard! We halen soms wel 10 knopen! We blijven bij elkaar... de anderen minderen af en toe wat zeil om zo bij ons te blijven! Als Giel een tonijn vangt delen wij hem met de Brandaan..... Kapriolen op volle zee maar de Brandaan heeft ervaring! Aan een touwtje in een plastic zakje met een appel erin (voor de zwaartekracht) wordt de wasabi door Mira op onze boot gegooid! Wij gooien de tonijn over naar hun. Op de Barbarossa zijn ze allemaal niet helemaal fit .....en het woord tonijn maakt ze daar nog misselijker! Wij smullen van rauwe tonijn met soyasaus en wasabi mmmm lekker.
Giel is de hele reis een beetje misselijk en ook Daan en Luuk moeten 1x overgeven. De kinderen zijn er daarna snel weer overheen. Ik en Nikki hebben wonder boven wonder nergens last van!
We doen onderweg een paar wedstrijdjes......We moeten raden hoeveel mijl we de afgelopen 24 uur hebben afgelegd....en hoe laat we zullen aankomen.... Ook zingen de kinderen liedjes door de marifoon en Koen van de Barbarossa speelt af en toe een liedje op zijn gitaar!
Wij vinden het een verademing om samen te zeilen!
Bij aankomst gaat de Barbarossa direkt met de lift de kant op en wij leggen samen met de Brandaan aan in de marina......met zwembad naast de deur eninternet op de boot! Wat een luxe!
De kinderen spelen en zwemmen de hele dag! De mannen klussen en de vrouwen wassen en poetsen!........