coversfamily.reismee.nl

Met pijn in buik afscheid nemen en op weg naar de Briste Maagdeneilanden

KLik hier voor meer foto's http://coversfamily.jalbum.net/

Virgin Islands Virgin Gorda

Zijn vanochtend toch maar vertrokken! We wilden eigenlijk geen afscheid nemen van de Modesty en de Valentijn, maar we rekken het nu toch wel al erg lang ! Langer dan een maand hebben we om en bij St Maarten gezeild. De laatste weken intensief met de andere twee boten opgetrokken en we hadden er eigenlijk nog geen genoeg van! We missen ze nu al! Ook al komt de Valentijn ook snel naar de Britse Maagden eilanden (BVI's).

Maar willen we de maagdeneilanden ook een beetje rustig kunnen zien moeten we nu toch echt weg! Vanochtend om 4 uur werd ik wakker en zei tegen Giel kom op we gaan! We maakten de boot klaar en werden echt wakker door samen even te zwemmen! Best een beetje eng in het donkere water. De kinderen sliepen lekker door. 80 mijl naar de bvi's.

We hebben ongeveer 15 knopen wind en we hebben een rustig tochtje. De motor moet er af en toe een beetje bij, willen we nog voor het donker aankomen. Giel wil het gerepareerde spinnakkerzeil uitproberen maar op het moment dat we deze willen hijsen zit hij weer in de knoop! Giel laat het maar even zitten....bang om hem weer kapot te zeilen!

Giel heeft van een Rastaman in Marigotbay een dingy gekocht! Hij ziet er niet uit en is nu nog zo lek als het maar kan! Giel heeft er alle vertrouwen in dat hij hem kan maken! En vertrouwt er op dat wij binnenkort met droge voeten en kleren naar de kant kunnen. Dit is met onze huidige dingy niet echt (meer) mogelijk....

In Vogelvlucht hoogte en dieptepunten Saba en weer St Maarten!

Inmiddels weer op St Maarten!

We kunnen er geen genoeg van krijgen! Het is niet zozeer St Maarten waar we zo verzot op zijn maar meer het idee dat we ergens willen blijven totdat we er genoeg van hebben. En we hebben nog steeds zin om te blijven! Alhoewel het nu wel een beetje begint te kriebelen om weer door te gaan.

Op Saba haddden we veel wind en was het bijna onmogelijk om te liggen. We hebben nog wel het hoogste puntje van het koninkrijk der Nederlanden beklommen! Dat was zwaar!!! Maar we hebben het gered! De kinderen renden de berg sneller op en af dan wij! Een geweldig uitzicht op de top als beloning. Het laatste stukje was zelfs zo steil, zodat we ons met een touw omhoog moesten trekken.

De Modesty ging niet mee omdat de wind erg hard woei en zij niet echt op hun gemak waren om hun boot onbemand achter te laten. Dus samen met de Valentijn hebben we deze tocht gemaakt.

Geen saaie momenten hier!

In vogelvlucht de hoogte en dieptepunten

Noem even snel een aantal dingen die we hier voor onze kiezen kregen.......

  1. Krijgen ons anker niet omhoog in de lagoon van Marigotbay St Maarten, zit muurvast in de modder

  2. Lopen weer vast (te ondiep) in deze Lagoon! Zelfs in de vaargeul!

  3. Trekken ons luik kapot!

  4. Vol tegen de wind in van Saba naar St Maarten, op het laatst besluiten om maar in St Philipsburg te ankeren ivm de wind en stroming die we vol tegen hebben.

  5. Zodiac die lek is, doordat Giel er tijdens de reparatie van een ander lek er met zijn mes in prikt!!!!

  6. Kapotte Acculader.

  7. Dynamo die niet goed werkt.

  8. Bilgepomp die het begeeft.

  9. Jack die een boete ontvangt van 500 euro voor het niet inklaren......!!!!! En heel veel rompslomp om deze boete te betalen! Kost hun twee dagen!

  10. Generator laadt niet!

  11. Wij raken voor de tweede x ons mapje kwijt met paspoorten en bootpapieren! Na goed nadenken en rondbellen (door Brenda) blijkt hij bij de reparatiewinkel van de laadregelaar van de generator te liggen!

  12. Zeilschip ligt voor anker in de baai waar wij ook liggen, 's ochtends worden we wakker en zien we hem op de rotsen liggen! Kan ons ook overkomen, enge gedachten!

  13. Worden weer uit het zwembad gestuurd bij het Radisson.....Nu met de kinderen van de Valentijn

Hoogtepunten

  1. Modesty is bij ons aan boord om te helpen met het anker! Met hun duikset en hulp krijgen we het anker weer los!

  2. Ze zijn nog steeds bij ons aan boord als we de lagoon uit willen varen en weer vast komen te liggen. Jack duwt met zijn dingy tegen onze punt en krijgt ons los!

  3. Jack waarschuwt ons op tijd en wij vertrekken snel! Wij zijn ook niet ingeklaard en gaan snel naar de Franse kant om de boete te ontlopen.

  4. Hebben het zo leuk met de Valentijn en de Modesty!

  5. Wij vrouwen krijgen van de mannen een héél mooi armbandje van de mannen! Alvast voor moederdag. Mooie herinnering!

  6. De mannen hebben een stapavond en klussen.

  7. De vrouwen doen echte vrouwen dingen.....winkelen en winkelen en kletsen en kletsen.....

  8. De kinderen spelen en spelen! En hebben een pyamafeestje op de Jonathan

  9. Klimmen op Saba de hoogste berg!

  10. Vieren Paasavond op Eustatius met een straatfeest.

  11. Zoeken paaseieren op de Valentijn.

  12. Hebben toch nog even gezwommen in het zwembad van het Radisson resort!

Hier voeren we Zuigvissen ipv eendjes!!!

St Eustatius

4 april 2010

Klik hier ook voor de laatste foto's http://coversfamily.jalbum.net

Al wiebelend op het dek schrijf ik dit....Giel en Luuk zijn samen met de Modesty boodschappen doen. Ik zou Daan gaan lesgeven maar hij is dwars en doet niets!!! Hij ligt lekker op zijn bed met zijn duim in zijn mond. Nikki is heerlijk met de duplo van Luuk aan het spelen. Vanochtend hebben we onze ochtendduik genomen.....en werden we vergezeld door twee grote zuigvissen die onder onze boot zitten! Best eng want ze lijken en zwemmen net zo als haaien......

Wij voeren hier Zuigvissen ipv eendjes.......zodra je een stukje brood in het water gooit vallen ze erop aan....Terwijl de familie van de Valentijn om onze boot heen zwemmen vinden de kinderen het grappig om brood te gooien....zodat die enge zuigvis wel heel dicht bij hun in de buurt komt!! ZE weten nie hoe snel ze bij ons op de boot moeten klimmen!!!

Wij zijn van St Maarten hier naar toe gezeild... Nou ja gezeild.....Met de motor dus.....Praktisch geen wind en als er al een zuchtje was hadden we hem recht op de neus. Dus het was rustig en Giel wilde onze bijboot die nog steeds water maakt nog een beetje te repareren. Mmmmmm hij schiet uit met een scherp mes en prikt een groot gat in de boot die meteen leegloopt! Giel baalt enorm maar gaat ook direkt aan de slag om hem weer te maken!!!!!Hij vergeet gewoon dat hij zeeziek wordt daar op die punt van de boot!!! Later blijkt het toch niet zo makkelijk om hem weer te maken!!! Hij loopt steeds weer leeg!!! Maar nu na een aantal reparatiepogingen en een wondermiddeltje van Daniel lijkt hij toch niet meer leeg te lopen.....

We kunnen dus alleen zwemmend van onze boot naar de anderen of we worden opghaald! We zijn hier samen met de Modesty en de Valentijn. Giel wordt door hen geholpen met de bilgepomp die het niet helemaal meer doet!!! Het alarm gaat af..... er blijkt teveel water in de boot te blijven staan! Samen met Jack klussen ze een paar uurtjes en dan is het weer gefixt!! Daniel van de Valenetijn repareerd zijn wc.....en op de Modesty zijn ze net klaar met allerlei klusjes!!! Op een boot is er altijd wat te doen..... Gister kwamen we terug van een gezellige borrel op het mooie grote zeiljacht Modesty......We hadden onze generator aangezet....waar we overigens nog steeds heel blij mee zijn dat deze het iedere dag toch maar weer doet.......staat het hele motorruim weer vol met rook!!!! Waar komt dat nu weer vandaan???? Toen startten we de motor om via die weg de batterijen op te laden.....blijkt dat de dynamo (NIEUW!!!!!) ook niet doet wat hij behhort te doen! Hij laadt ineens niet meer dan 15 amp bij??? Nou daar wordt vanmiddag naar gekeken!!!!!

Het is heel leuk om de Valentijn weer te zien en samen met de modesty vermaken wij ons prima! De kinderen spelen de hele dag met elkaar. Ook vinden de kinderen het erg leuk bij de Modesty.... Daar hebben ze Trix.....het hondje...en Anna Sophie 1,5 jaar. En Luuk kan zelfs fietsen op hun grote dek!!!!! Gister waren de kinderen dan ook de halve dag daar te vinden.....St Eustatius is rustig (waarschijnlijk ook door goede vrijdag en pasen) en wij vinden het leuk. De mensen zijn aardig en er heerst een vriendelijke sfeer....We ontdekken met zijn allen een beetje de geschiedenis van Eustatius die in handen is geweest van de Nederlanders en dan weer de Britten enz enz......We lopen via een steile weg het dorp in en zien daar prachtige gerestaureerde huisjes.Via het fort van Oranje ...waar we op het historische binnenplein onder een mangoboom even uitrusten en iets drinken lopen we via een kronkelpaadje naar de oude Nederlandse gereformeerde kerk........ waar de kinderen onder de indruk zijn van de oude graven.....

Elly en Michael schrijven......

Lieve allemaal

Terug in Nederland
Koud en wiebelig alsof je nog op de boot zit.

Maar wij hebben een geweldige vakantie gehad.
Het was voor ons een avontuur.

Wij hadden het niet willen missen.
Alleen misschien het in en uitstappen in het kleine bootje als we hadden gezwommen of op stap waren geweest.

Dat ging ons niet zo goed af.
Giel kwam soms niet meer bij als hij ons zag worstelen.
Maar we hebben het doorstaan.

Wij waren blij om jullie weer allemaal weer te zien.

We hebben heerlijk genoten van St Maarten en de kleine eilandjes eromheen.
Soms waren het echte Bountyeilandjes.
s 'Avonds nog even relexen en naar de sterrenhemel kijken.

Michael heeft zelfs nog een paar nachtjes op het dek geslapen.Zo warm was het.

Monica Giel Daan Nikki en Luuk
Heel erg bedankt voor deze onvergetelijke belevenis.
Het was reuze gezellig en de kaartwraak komt nog wel.

Jullie hebben heel goed voor ons gezorgd.

We missen jullie

Kusjes Elly en Michael


Spannende dag!

29 maart 2010 Sint Maarten

Vandaag vertrekken mijn moeder en Michael, We liggen weer Grand Case. Deze baai vinden we het leukst. Het is ook al de derde x dat we hier ons anker uitgooien. Iedere ochtend is het lekker om even een duik te nemen. Lekker wakker worden en tegelijkertijd even douchen......Het is met mijn moeder en michael iedere ochtend weer komisch om te zien hoe zij uit het water de boot op klauteren.....hahaha...gaat niet altijd even soepeltjes....Alhoewel je wel vooruitgang ziet in vergelijking met de eerste dagen.

Hetzelfde met het in en uit het bijbootje stappen, dat is ook iedere x weer spannend of er niemand (bijna) uitvalt!

Deze ochtend neemt giel een duik en realissert zich dat er wel heel veel ruimte is achter de boot....shit de dingy is weg!.....Giel vloekt......en zwemt zo snel als hij kan naar Jack en Brenda van de Modesty, om te vragen of zij met hun dingy willen helpen zoeken...... Niets!!! In de verste verte niets te zien!!! Hoe moet dat nu! We hadden bedacht om vandaag naar de baai bij het vliegveld te varen en met de dingy mijn moeder en Michael op het vliegveld af te zetten.....

We balen en bedenken wat we nu moeten doen. Zonder bijboot kun je zo weinig......

Tot Michael op het idee komt om op VHF kanaal 16 om te roepen of er iemand een dingy heeft gezien. This is a message to all boats....... En wonder boven wonder!!!! Er is direct een boot die reageert! Hij vraagt ons om onze dingy te beschrijven en vertelt ons dat hij op zijn positie een vissersboot een dingy ziet binnen halen, die aan onze omschrijving voldoet! Giel vraagt hem of hij er naar toe kan gaan maar helaas dat is niet mogelijk. Wel geeft hij de coordinaten door van waar hij is. Snel kijken wij op de kaart en zien we dat het ongeveer 8 mijl bij ons vandaan is!!! Ongeveer 3 mijl uit de kust van St Maarten! Dat betekend dus dat ons bootje waarschijnlijk de hele nacht al heeft moeten drijven! Maar hoe moeten wij daar komen????

Direct reageert de bemanning van de mega catamaran naast ons! Hij heeft meegeluisterd en biedt aan om met zijn super bijboot en 50 pk motor te helpen zoeken!!! WE GONNA BRING BACK YOUR DINGY THATS WHAT WE GONNA DO (Zoals George Bush het zou zeggen).

Zij hebben ook een draagbare GPS, zodat ze precies weten waar ze heen moeten. Vol gas doen ze er een half uur over!!! 15 km verder zien ze inderdaad een klein vissersbootje (bijna net zo klein als onze dingy). Ze hadden nog geen vis gevangen......alleen onze dingy!!! Wat een geluk!!!

Voortaan onze dingy wat beter vastbinden!!!

Nooit een saai moment hier op deze boot zegt Michael! Gister waaide ons luik eraf!! Tijdens het zeilen!!! Helemaal krom getrokken en het ziet er niet uit alsof deze te maken valt!! Op weg naar het vliegveld volgeladen met koffers en 7 passagiers zijn we weer extra blij met onze Dingy..... We maken grapjes over wat te doen als ons motortje het nu begeeft...... We zwaaien moeders en Michael uit en we zijn weer met ons gezin alleen. Het was leuk en 2 weken St Maarten was zeker niet te lang. Het heeft ons doen inzien dat we in het vervolg wat rustiger aan willen doen en wat langer te genieten van de eilanden. Tot nu toe bleven we maar kort op elk eiland en we hebben er ook een antal overgeslagen. Misschien gaan we wel een stukje terug om ook de andere eilanden te bezoeken en niet direct door te varen naar de Britse Maagden eilanden.....

Op de terugweg, je gelooft het of niet.....slaat onze motor af!! Dit is nog niet eerder gebeurd!! Er zat een stuk plastic ingedraaid! En voelde enorm heet aan en maakte een sissend geluid. Na een paar minuten komt er een erg aardige jongen op ons af, hij neemt de kinderen op zijn boot en sleept ons terug naar onze boot!!!!

Om half 6 gaat op zondag de brug weer open. Wij willen erdoor heen want dan liggen we in de lagoon van Simpson Bay dichterbij de winkels waar we de volgende dag moeten zijn. Ik kan me herinneren wat gelezen te hebben hoe je deze doorvaart moet nemen......en zeg tegen Giel dat we beter nog even na kunnen lezen hoe ofwat......Nee joh zegt Giel het is gewoon een brug en we kunnen op onze plotter wel aflezen hoe diep het er is.... En ik laat het erbij. We sturen ons door de brug en het is echt ondiep..... We blijven in de vaargeul en zien een groene en rode boei...... De rode houden we links en de groene op gelijke hoogte rechts, je kunt dus niet anders dan tussen deze boeien door varen....Toch een beetje vreemd gevoel want we hebben tot nu toe hier in de Caribe de rode boei altijd rechts moeten houden als we ergens een baai binnen varen. Dan zien we vervolgens heel dicht bij de kant een volgende rode boei, wij gaan er van uit dat we deze ook aan de linkerkant moeten laten. En doen wat de boten voor ons ook doen...... we varen er links langs......En dan ineens boef......staan we stil!!! We zitten vast!!! Het is hier maar 2 meter diep!!! En wij steken 2.20!!!! Wat nu??? Wat is dit voor een dag!!!! We zetten de boot vol in zijn achteruit maar geen beweging in te krijgen!!!! De wind helpt ons ook niet mee want die duwt ons in de rug! Giel duikt er in en ziet dat we in een berg zand liggen..... De boot die achter ons voer en niet zo diep steekt.....keert om en vraagt of hij ons kan helpen......GRAAG!!! Voor de derde x vandaag vriendelijke behulpzame mensen!!! Het Australische stel vaart vlak langszij onze boot, met hun voorkant aan onze acherkant. We hebben alle stoowillen opgehangen die we hebben en we gooien over en weer touwen uit, die we voor midden en achter vast maken. Hoeveel weegt jullie boot? Vraagt de Australier......26 ton antwoordden wij......en jullie??????? Mmmmm wij maar 8 ton!!!!! Vol gas vooruit en wij achteruit.....we zijn in een paar seconden los!!!! Nadat we losgekoppeld zijn varen we achter de Ausraliers aan die ons kunnen waarschuwen voor ondieptes.......Maar het is overal ondiep en we komen geen stap verder. We besluiten wel hier en nu ons anker uit te gooien.......En we liggen eigenlijk wel prima. Misschien een beetje dicht bij de vaargeul maar we willen het risico niet meer nemen. We zijn doodmoe..... We slaan het boek er maar even op na en ja hoor daar staat het!!! Helemaal uitgetekend en omschreven dat je vooral op moet letten de eerste rode boei links te laten en de tweede rechts!!! Want direct naast deze rode boei ligt een zandbank getekend!!!! Daar zijn wij dus bovenop gevaren!!!! De kinderen hebben van dit alles niets meegekregen. Zij spelen lekker door binnen...................

Anguilla/St Maarten

Voor alle foto's klik hier http://coversfamily.jalbum.net/

Van St Maarten zeilen we naar Anguilla. Anguilla is een leuk eilandwaar we rustig liggen....geen gewiebel. Op het eiland vermaken we ons op het strand.....Je hoort overal muziek, live bands, de sfeer is gezellig. Voordat we terug zeilen naar St Maarten ankeren we bij Sandy Island, een onbewoond bounty eiland, waar de kinderen schelpjes zoeken en wij een biertje drinken..

Terug op St Maarten gaan we voor anker bij Grand Case......hier gaan we weer naar het straatfeest en kijken naar de zonsondergang tijdens Happy Hour en met een coctail......

Michael en mijn moeder gaan ook nog een dagje naar St Phillipsburg....De stad in..... Wij ontmoeten de Modesty......Leuke mensen uit Den haag en Rotterdam met hun dochtertje van 1,5 jaar. Zij zijn voorgoed vertrokken uit Nederland.....

Van Grand Anse zeilen we naar de andere kant van St Maarten, Ile Pinel....Dit eiland is tot 4 uur s'middags bomvol met dagjes toeristen. Zij verlaten het eiland allemaal rond 4 uur en dan hebben wij het eiland voor ons alleen!! Daan en Nikki zijn stout.....met hun snorkels verleggen ze de ankertjes van de kleine bootjes bij het strand. Een Franse dame haalt mopperend haar ankertje op en de kinderen kijken mij schuldbewust aan.....dan weet ik dat zij het hebben gedaan!!! Wij snorkelen en zien veel kleurrijke visjes. Mijn moeder ziet zelfs een rog door het heldere water, bij haar voeten....

Bij het ankeren krijgen we weer veel blikken en gebaren van de boten die er al liggen. Er is weinig ruimte en wij willen er nog tussen..... Wij vinden dat het makkelijk kan maar voordat we goed en wel liggen....Hebben we weer veel comentaar gekregen...pfffff.

Gelukkig is er ook een vriendelijke Franse jongen die zijn boot een stuk naar achter legt zodat wij er iets makkelijker tussen kunnen....

Nu liggen we in de haven van het Radisson hotel. Het is hier erg heet en we vertrekken zo weer naar een ankerplek waar we iets meer vrijheid, wind en zwemwater hebben. Maar hier hebben we weer 1600 liter water kunnen tanken en de was kunnen doen! Ook hebben we weer gezwommem bij het mooie Radisson zwembad....maar deze x werden we weggestuurd!!! We waren overduidelijk geen gasten......mmmmm snel weg hier! Ook was het bijna een aanvaring met het invaren in de kleine haven!!! Gelukkig had de jongen van de boot naast ons zijn stootkussen bij de hand en kon deze n og net tussen onze twee boten houden!!! Zweten!!!!

Vandaag hebben we veel aan mijn tante gedacht en aan haar en onze familie......Mijn moeders zus is afgelopen week overleden en werd vandaag begraven.....onverwachts....

Voor het eerst zien we een walvis

Vrijdag 19 maart

De misselijkheid van mijn moeder is weg. Gelukkig na een goede nacht slapen was het weer prima.We liggen nu in een baai van het Franse gedeelte van St Maarten enorm te wiebelen en te draaien, met enorme windstoten en ze hebben nergens last van. De baai waar we nu liggen heet Anse Marcel. Aan deze baai ligt het superdeluxe Radisson hotel. Vandaag hebben Michael en mijn moeder zich de hele dag gasten van het hotel gewaand. Zwemmen in het zwembad en liggen op de strandstoelen op het poederwitte zand.

Gister zijn we naar deze baai gevaren. Een héél klein stukje......Grand Anse....de baai waar we hiervoor lagen was ook erg leuk. Strandtentjes met mooie zonsondergangen en op dinsdagavond een straatfeest. Met eten, veel muziek en vermaak......

Voor het eerst zien we een Walvis!!!!

Zaterdag 20 maart

Al jaren kijken we er naar uit en dan ineens onverwachts..... een walvis!!!! We hebben een walvis gezien!!!!

Wow, groot!!!!! En vlak naast onze boot.....Één met van die grote schelpen op zijn pokdalige kop. We weten even niet wat voor soort het is....een spermwhale??? We moeten het maar even googlen... Giel zag hem het eerst. Eerst dach hij dat hij een dolfijn zag en riep mijn moeder en Michael erbij....Maar nee het was een walvis.....Giel was zooo blij!!! Hij schreeuwde EEEN WALVIS EEEN WALVIS!!!!En iedereen ging uit zijn dak! Mijn moeder en Michael iets minder.....die staan echt een beetje verbaast te kijken, waar al deze drukte nu om is......Zie je die niet vaker dan??? Neeee dit is best bijzonder......jullie hebben geluk!!! Jullie eerste echte zeiltochtje en dan een walvis zien!!! We proberen er nog een tijdje achteraan te varen maar hij is nel weg. Een uurtje later wanneer we de westkant van Anguilla naderen zien we er weer één....of dezelfde........want deze was ook samen met haar baby!!! En ze sprongen hoog in de lucht....Ongeloofelijk zo'n groot beest hoog in de lucht en splash weer in het water! ....Ineens was hij er weer....een grote schaduw naast de boot en al water spuitend kwam hij omhoog.

In Anguilla gaan we het strand op en we drinken en eten bij een strandtent. Mijn moeder en Michael dansen bij ondergaande zon op reggaemuziek. We ontmoeten mensen die ons veel over het eiland vertellen en onze kinderen spelen met elkaar. Het is een dag om niet te vergeten.....

Anguilla

Zondag 21 maart

Een rustig stranddagje met een zondagmiddag jazz optreden.

Anguilla/Sandy Island

Maandag 22 maart

Vandaag zeilen we een kippenendje naar Sandy Island....Een bounty eiland met spierwind zand, onbewoond, met hangmatten... je kunt eromheen lopen en er is één bar net als in de reclame.....De kinderen noemen het een schelpen eiland....het ligt er vol met mooie schelpjes....

Met zijn 7-en in het bijbootje........

Voor de foto's klik hier:

http://coversfamily.jalbum.net/st%20maarten/

Vanuit St Nevis vertrokken we vrijdag ochtend richting st Maarten. We vertrokken vroeg in de ochtend en kwamen rond een uur of 5 in de middag pas aan. Dat was wel weer een heel stuk varen voor ons gevoel! En ik vond er eigenlijk helemaal niets aan......op Giel na waren we allemaal aan de misselijke kant.....en we moesten niet te veel binnen zitten. Daan besloot terplekke dat hij met oma wel weer mee terug naar Nederland wilde vliegen en Nikki en Luuk zagen er ook niet op hun gelukkigst uit! We hadden op ons navigatiescherm een overzicht opgezet hoe lang het nog varen was......hoe lang nog???? Nog 3 uur en 14 minuten......Hoe lang nog???? Nog 3 uur en 35 minuten,!!! Terwijl het tocht echt al wel weer een half uur geleden was dat we gekeken hadden....De tijd verandert natuurlijk de hele tijd omdat de snelheid verandert.....moeten we dus de volgende x maar niet meer doen!!! En mmmm hoe lang is de terug weg naar Nederland???? Uhhh nou alles bij elkaar ongeveer maar een dag of 24!!! Nou daar moeten we nog maar even niet aan denken met zijn allen!!! Giel ook niet echt hoor! We genieten nog maar even van de heerlijke kleine stukjes hier in het Caribisch gebied..... Deze dag hangen we een beetje..... liggend op de bankjes in de kuip... We vangen we nog wel een hele grote Baracuda.....die ons allemaal even onze misselijkheid doet vergeten. Zullen we hem opeten???? Jaaaa..... met de viskruiden van Verstegen (die ik uit Nederland heb meegenomen) Heb ik zelfs Daan,Nikki en Luuk aan de vis gekregen! Maar hij was te groot.....Grote Barracuda's kunnen giftig zijn omdat ze koraalvissen eten ofzoiets??? In ieder geval gelezen dat je dat beter niet kunt doen.....Met tegenzin gooit Giel hem terug..... De haak tussen zijn grote tanden vandaan halen was een eng klusje waar Giel zijn handen niet voor omdraaide......

We besloten om aan de nederlandse kant te gaan liggen vlak bij het vliegveld. Het vliegveld dat echt bijna op het strand ligt. Wij gaan er naast voor anker. Toch denken we dat dit toch niet de meest ideale plek is om mijn moeder en michael, die nog nooit op een boot hebben geslapen.... te verwelkomen.... Het rolt hartstikke...... En erg mooi is het ook niet. Ook blijkt dat als je aan de Nederlandse kant ligt je meer moet betalen dan aan de Franse kant...Keuze snel gemaakt. Zondagochtend varen we naar de Franse kant en gaan in Marigot Bay voor anker......Nou dit is wel een leuk welkom! Blauw/groen water en je kijkt zo naar de bodem en we liggen zo goed als stil.... Toen kreeg ik het natuurlijk nog even op mijn zenuwen en moest het laatste uurtje flink de bezem door de boot.....Nikki zei zooo mama de boot is nog nooit zo schoon geweest.....mooi hoor!!! Doe je dat alleen voor oma en Michael???? Nee hoor zeg ik.....nog 1x eerder heb ik zo mijn best gedaan....en dat was toen andere Opa en Oma kwamen..... (En dan zullen zij het waarschijnlijk nog wel een zooitje vinden) Nou Giel zegt kom op je bent zoals je bent, laat het lekker, kom we gaan, het vliegtuig land al bijna......met de dweil nog in de emmer en de stofzuiger in de salon vliegen we over het water (planeren) richting vliegveld. In nog geen 10 minuutjes zijn we er.....Als dat maar past.....met zijn zevenen in ons bijbootje incl. alle koffers?? En ons bootje is zo lek als een mandje.....

We zijn nog maar net op het vliegveld en dan zien we Michael.....en Oma.......Ik had ze natuurlijk een paar dagen daarvoor nog gezien maar de kinderen waren blij....heeel blij. Luuk noemde oma in zijn enthousiasme een paar x Ellen maar dat mocht de pret niet drukken.......Ellen (van de Barbarossa) en oma Elly dat lijkt nou eenmaal op elkaar! Toen moesten we met zijn allen in het bijbootje....hahaha. Dat gebeurt je natuurlijk ook niet iedere vakantie....dat je met een bootje naar je vakantieadres wordt gebracht! En het paste! Michael oppert nog....oh ik blijf hier wel even een kopje koffie drinken en wacht wel op de volgende ronde.....maar iedereen roept.... kom Michael het past best!!!! En we redden het.....Het bootje loopt wel langzaam steeds voller maar de koffers staan net wat hoger en Michael en Oma hebben hun winterse sokken (met hele witte voeten) uit gedaan en hun veel te warme broeken opgerold. De weg terug doen we er iets langer over.....planeren redden we net niet :) en na 25 minuutjes varen komen we aan bij onze boot. Ze vinden het prachtig... alleen wel een beetje wiebelig!!!! haha hier is het dus echt niet wiebelig! Maar goed dat we niet meer aan de rollende Nederlandse kant liggen! Giel en ik gaan met zijn tweeen......jawel echt met zijn tweeen!!!! Dat is lang geleden..... boodschappen doen.....inklaren doen we morgen wel! Als het aan Giel ligt doen we helemaal niet aan inklaren (kost alleen maar geld) en is een gedoe....Maar ja wat zeg je dan als ze je controleren? Of wat moeten we dan zeggen als we in het volgende land wel willen/moeten inklaren......Nou dan zeggen we gewoon dat we nergens aan land geweest zijn.....Op zijn Giels dus.....

Michael en mijn moeder gaan vroeg naar bed. Michael slaapt als een os maar mijn moeder doet geen oog dicht! En ze liggen nog wel in ons bed!!!. Luuk is verhuist naar de leegstaande hut, Giel zou daar boven slapen en Nikki op de bank.....en ik in Nikki's bed......pfff nou wie nou uiteindelijk waar heeft geslapen is een beetje onduidelijk, want niemand bleef op zijn plek! Hopelijk wordt het vannacht beter..... We beginnen de dag om kwart over 6!!!! Met een duik in het heerlijke zeewater! En dat spoelt de frustraties van de nacht van ons af! We ontbijten uitgebreid en luieren wat. Mijn moeder is de hele dag misselijk.......zeeziek? Dat kan bijna niet op zo'n rustig plekje???? Toch???? Hopelijk is het de jetlag! Anders wordt het voor haar geen leuke vakantie! In de namiddag verkennen we het dorpje een beetje en willen we inklaren. Tenminste....ik wil inklaren.....Het is half 4 en het kantoor zou tot 4 uur open zijn......Nou niet dus! Gesloten....kom morgen maar weer terug!!! Willen wij een x inklaren.......zijn ze dicht! Giel opgewekt.....Dan zeggen we morgen gewoon dat we net pas zijn aangekomen en dat we direct weer doorvaren naar de volgende baai....... Scheelt weer 30 euro...... Kunnen we weer lekker een ijsje van eten en op een terrasje iets drinken....en dat doen we dan ook maar!