Verlangen naar Nederland waar iedereen in de ban is van de voetbal

Donderdag 3 juni 20010

Verlangen naar Nederland waar iedereen in de ban is van het voetbal!

We vertrekken donderdag 3 juni uit GranRoques richting de eilanden in het westen. Ongeveer 15 mijl varen. 2 tonijnen verder komen we aan en er liggen twee boten die we al eerder op Blanquilla hebben gezien. Geen van hen heeft trouwens ingeklaard in Venezuela. De volgende dag komt ook de vierde boot met de aardige Fransen naar deze baai. Die middag tijdens de lunch leren we van hen dat het ook erg lekker is om rauwe tonijn te eten met cocosmelk,koriander,sambal en citroen! Heerlijk! We zwemmen, eten, slapen......en beginnen een beetje te verlangen naar Nederland, waar iedreen in de ban is van het voetbal en waar het boven de 23 graden is! Ik heb er iets meer last van dan Giel.

Samen met de Fransen eten we de zelf opgedoken zeeegels, die we hier overal op de bodem zien liggen. Een glibberig hapje zee...... Delicatessen in Japan.....

Mariska als je dit leest......we hebben nog een koffertje gevonden met kleine kadootjes! De kinderen zijn er heel blij mee en wij verbazen ons er weer over hoeveel werk je hier aan hebt gehad! Allemaal kleine zelfgemaakte zakjes met kleine soms zelf gemaakte kadootjes! Echt heel leuk!

Na 2 nachten vertrekken we (toevallig) met alle 4 de boten naar Cayo de Aqua. Een fantastisch mooie baai welke vroeger gebruikt werd als verswatervoorziening voor de Indo-americans.

We Eyeballen door het vele koraal en beleven een spannend moment als de dieptemeter 2,40 aangeeft, maar komen uiteindelijk in de baai terecht waar we snel ankeren en naar het strand gaan.

De volgende dag gaan we met de dinghy naar een een strand die met een zandbank verbonden is aan een ander strand. Dit is tevens een erg populaire bestemming voor alle lokale toeristen. Zij vertellen ons dat het goed is om hier te zijn, een stuk veiliger dan aan het vaste land!

De kinderen genieten van de zandduinen en bouwen zandhuisjes voor de termietkreeften.... en wij van de rust.

We blijven hier 3 dagen en vertrekken dan richting Los Aves.

Los Aves 8/9 juni 2010

Het eiland van de vogels...... We zien honderden misschien wel duizenden vogels in de mangroves. Vooral Boobies met poten als die van een eend zitten ze in de takken. Tussen de mangroves peddelen we met de dinghy door een soort tunnel van mangroves en daar duikt plotseling een stukje strand op. We leggen onze dinghy er neer en verkennen een stukje eiland. We zien een kunstwerk gemaakt door alle zeilers die er de afgelopen jaren geweest zijn. Velen hebben een stuk steen beschilderd met hun bootnaam en datum erop. Wij nemen 3 stenen mee naar de boot om ze mooi te maken en van onze namen te voorzien. Wij zijn vereeuwigd op Los Aves............. Verder hebben Giel en ik last van pijn in de buik en alles wat daar bij hoort :(..... We rennen tig x per dag naar de wc!!! Was het de rauwe tonijn of die zeeegel?????? Het was in ieder geval iets wat de kinderen niet gegeten hebben.......bah......

Uitzonderlijk gelukkig dat we op al deze mooie plekken mogen en kunnen komen!

Los Roques Vrijdag 28 mei 9.30

Volle maan en oneindig veel sterren de nacht door

We Varen met volle maan. Het eerste stuk zeilend en later op de motor want de wind is zo goed als weg. Het is een heerlijke rustige nacht, vlak water en we kunnen oneindig ver kijken met het licht van de maan en de vele sterren. Geen vissersboot te bekennen, we lijken alleen. Via het AIS signaal zien we op onze plotter wel dat er veel vrachtschepen in de buurt zijn maar niet binnen ons gezichtsveld en op ong. 10 mijl afstand. Vroeg in de ochtend varen we langs een militair eiland en pikken we voor het eerst weer een gsm signaal op zodat we de mensen thuis weer kunnen melden dat alles goed gaat. Nu hoeven we ook niet direct door naar Grand Roques (het enige eiland van deze eilandengroep waar wat lodges zijn en waar mensen wonen).

ER ZIJN VEEL ONDIEPTES EN UITSTEKENDE ROTSEN

We varen via een smalle doorgang het reef binnen. Ten zuiden van Los Roques. Spannend want er zijn ondieptes en uitstekende rotsen overal. Giel staat hoog voorop de boot en geeft mij aanwijzingen welke kant op te sturen. 'Eyeball navigation' zoals ze dat noemen...... Een half uur later bereiken we de ankerplek waar we willen ankeren. Er ligt nog één boot, wat ik toch wel een prettig gevoel vind. Wij vinden het allemaal weer prachtig en het overtreft weer alles. Ik sprak mijn moeder gister en ze vroeg mij.....'gaat het niet een beetje vervelen al dat blauwe water en weer een wit strand'? Maar nee op één of andere manier zijn we steeds weer onder de indruk en voelen we ons zo uitzonderlijk gelukkig dat wij op al deze plekken komen en kunnen komen! En dat we dat zelf zeilend doen! Het voelt iedere x weer als een overwinning als we na een nacht aankomen en geankert en wel weer aan de dag kunnen beginnen. Vervelen doen we ons echt geen moment en hebben het voor ons gevoel nog druk ook......Ja echt niet lachen alle mensen thuis........ Maar we zijn er maar druk mee, Kinderen lesgeven, troep opruimen, brood bakken, ons verwonderen over de onderwater wereld, plek ontdekken waar we aangekomen zijn, kinderen leren surfen, (die staan al recht op op hun surfboardjes alsof het heel makkelijk is), Met Luuk zwemmen, klussen etc etc. onze dagen zijn te kort!

MET EEN BIERTJE BARRACUDA ETEN

Twee nachten blijven we hier en willen een stukje verderop gaan liggen waar een 'pool' zou zijn waar het heel mooi snorkelen zou zijn. Maar we zien er vanaf. Giel ziet zijn boot al op een rots liggen en vindt het te risico vol met al die rotsen en ondieptes. We zien hier ook op de klippen gelopen vrachtschepen en dat ziet er best onheilspellend uit. We varen door naar een andere plek. Hier duikt opeens een smal strookje strand op uit het water. Wij ankeren ervoor. Giel maakt op het strand onze gevangen Barracuda schoon, die we die middag als hapje bij een biertje, gebakken in de viskruiden van Verstegen opeten.......

ROTTE AARDAPPELEN EN MELKPOEDER

Het is nu tijd voor Grand Roques.....We moeten het één en ander regelen via het internet en we moeten erg nodig wat boodschappen doen! Het is inmiddels al weer ruim 10 dagen geleden dat we voor het laatst een winkel hebben gezien. Het enige is dat we gewaarschuwd zijn dat hier de kustwacht komt controleren.....nou ja we zien wel.

De boodschappen die we hier kunnen doenzijn niet echt geweldig.....maar wat verwacht je ook.... Het eilandje is heel knus met straatjes van zand, geen auto's en veel vissers en pelikanen. De toeristen die naar Los Roques komen, komen hier met een klein vliegtuigje en verblijven hier in één van de knusse pasada's. Er zijn wat restaurantjes op het strand waar we de heerlijkste hamburger eten, Een echte huwelijksreisbestemming. Maar in de supermarkt rottte aardappelen, geen fruit verlepte groenten en we kopen poedermelk wat we aanlengen met water (eigenlijk best lekker). We zijn houdbare melk gewend.....

De kustwacht komt de volgende dag langs en zegt ons dat we naar de kant moeten om ons te melden. Dit doen we de volgende dag en Giel moet bij 4 instanties langs om toestemming te krijgen zodat we hier nog 48 uur mogen blijven. We vertrekken dus morgen en zijn dan waarschijnlijk wel een week minimaal onderweg voordat weop Bonaire zijn. Eerst nog wat eilandjes van Los Roques (Illegaal) en dan nog een eiland voor Bonaire...... Voorlopig dus geen bereik.......

Op naar Venezuela en bij vertrek vastlopen, wat heus zo erg niet is.

19 mei 2010 Laatste dag op de Maagdeneilanden!

Vandaag zijn we precies 1 maand op de bvi's en moeten we uitklaren. We zijn nu op weg naar Spanish Town waar we dat kunnen doen. We komen van Anegada waar we de afgelopen 3 dagen geweest zijn met de Valentijn. Het was bij vertrek nog even spannend.....of we niet vast kwamen te zitten. Het is daar zo ondiep dat we op de heenweg in de vaargeul vast liepen en tijdens het ankeren ook! Gelukkig kwamen we vrij snel weer los en hebben we ervaren dat dat vastlopen in zand heus niet zo erg is.

We hebben het vandaag druk... We moeten uitklaren, diesel en water tanken, boodschappen doen, de boot een beetje op orde maken, het luik nog waterdicht maken, de stop vervangen van de dagtank......die hebben we niet meer dus die moeten we nog zien te vinden, met de taxi op zoek naar een plek waar ze onze gasflessen kunnen vullen, een nieuw fototoestelletje (die van ons is weer eens in het water gevallen!) Ons afval nog wegbrengen.........

Met knijpende billen door de vaargeul....

Om te tanken moeten we met laagtij en knijpende billen door een vaargeul die net diep genoeg is. We moeten aanleggen aan een steiger die bijna net zo lang is als onze boot. En zo moeten we hem er ook weer uitkrijgen..... Een héél gedoe met lijnen nog vast aan de kant en sturen om zo langzaam een draai te maken zonder iets te raken....en het gaat ons goed af met 3 spelende kinderen op het voordek!

We huilen tranen met tuiten.....

We vangen die dag nog 3 vissen! Aan een lokale visser vragen we of ze kunnen eten..... Don't take the chance zegt hij......Spanisch Makrel en Baracuda kunnen giftig zijn in dit gebied.....jammer! We geven de Spanish Makreel aan twee engelsen die het wel aandurven........

Onze laatste avond met de Valentijn leggen we onze boten weer samen aan een mooring en zo stappen we zo over naar de Valentijn en zij naar ons. We hebben een laatste bbq met elkaar en klaverjassen nog 1 keer.......De laatste 3 dagen winnen we alleen maar!!!

Het afscheid valt zwaar.....Als we die ochtend wegvaren huilen we tranen met tuiten. Dag lieve Valentijn.....tot pas weer in Nederland..............................

Dag 1 op zee

De wind blaast harder dan verwacht, steeds meer dan 20 knopen, dus we leggen een rif. Als het donker wordt krijg ik het weer lichtelijk benauwd en moet ik de beelden van piraten die onze boot overvallen (en alles wat je daar nog meer bij kunt verzinnen) snel uit mijn hoofd verbannen.

Het toiletbezoek benodigd ook vaardigheden, die je je thuis in Nederland niet kunt voorstellen!

De kinderen slapen gelukkig als roosjes....liggend in een helling waar menig kermisatractie jaloers op is.

Dag 2 op zee

We vliegen over het water! We hebben de stroom mee en we gaan gemiddeld 7,5 a 8 knopen. Al swe zo door gaan hoeven we maar 2 nachten op zee. We hangen de hele dag met zijn allen. De kinderen kunnen behalve liggen alleen maar filmpjes kijken als ze daar niet te misselijk van worden. Nee, dit zal onze hobby nooit echt worden. Dan slaat de paniek nog even toe als de automatische piloot het kompas ineens niet meer herkend. Ik neem snel het roer over en Giel gaat op onderzoek uit. Hij leest wat in de handleiding en mompelt wat......Ik zie ons zelf alweer de rest van de rit met de hand sturen...... Giel rommelt wat beneden en komt terug.....HIj doet het weer! Ik ben verbaasd en trots op mijn man, die zelf eigenlijk ook niet precies weet wat hij nu gedaan heeft...

Dag 3 op zee

We komen allemaal weer een beetje tot leven en we varen een record zoals het er tot nu toe uit ziet. We zijn er al over 4 uur! Dat wil zeggen 400 mijl in 50 uur! Hopelijk zijn we er nog voor zonsondergang. Blanquilla een eiland 110 km voor de kust van Venezuela is onze bestemming. Ik vraag de kinderen hebben jullie allemaal trek in tosties?? Jaaaaa roept iedereen in koor. Nou dat is dan een goed teken. Ookik ben weer fit genoeg om in de keuken te gaan staan. Alles went.

Blanquilla vrijdag 21 mei Batterijen ruilen voor kreeft

Om half vijf liggen we voor anker. Er liggen nog 4 andere boten. Gelukkig zijn we niet helemaal alleen. De verhalen over Jachten die langs de Venezuelaanse kust overvallen worden spoken toch door ons hoofd, al proberen we wel nuchter te blijven. Na met andere Cruisers gesproken te hebben blijkt het hier veilig. Af en toe een vissersboot die langs komt om iets te ruilen.......batterijen voor een kreeft bijvoorbeeld.

Vissen met een stekker in een glas water....koortsluiting

Wat is het hier mooi!!!! Groen blauw water met overal koraal en een wit strand met twee palmbomen als navigatiepunt. We ontmoeten twee aardige Fransen die ons helpen met het probleem van de dieselpomp, En verder de kortsluiting verhelpen die Luuk veroorzaakt had door met het stekkertje van de laptop te gaan vissen in een glas water!!!!! Giel spreekt al snel af om te gaan speervissen op lobster/kreeft......De volgende dag gaan ze vissen en wij wandelen in Americano Bay. Een baai die makkelijk in de top 5 kan van mooiste baaien. Met wit zand, kliffen, natuurlijke rotsbruggen en helder blauw water is het hier een waar paradijs. Hier blijken erg veel kreeften te zijn. Ze vangen 12 Braziliaanse kreeften en die middag hebben we een heerlijke lunch met zijn allen op onze boot. De volgende dag wordt weer afgesproken om vis te vangen en een bbq op het strand te houden. Zo gezegd zo gedaan.....En er eten nog twee andere Fransen mee. De kids zjn erg druk met het maken van een strandtuin. Waar ze bij vertrek een vlag in hangen. Het is na een paar dagen een waar kunstwerk. We voelen ons nu echt 'off the beaten track'

Hier ontmoeten we alleen zeilers die op de boot wonen. Een Argentijn die ik sprak vertelde dat hij en zijn vrouw als bankiers gewerkt hadden in Londen en Spanje.

In de weekeinden hadden ze nog geen rust, waren druk met emailen en mobieltjes. Tijdens 1 week vakantie (meer vakantie hadden ze niet) ontmoeten ze een man die hen vertelt dat hij en zijn vrouw op een zeilboot wonen.

'Dan moet je wel veel geld hebben'? Nee hoor, had de man geantwoord. Ik heb 1 huis en die verhuur ik goed.....Dan doen we toch iets verkeerdzei de Argentijn tegen zijn vrouw!!!

Dus zo gezegd zo gedaan. Ze kopen in de Argentijnse crisistijd 2 winkelpanden,die ze nu goed kunnen verhuren. Hij nam ontslag en nu reizen ze al 9 jaar samen. En gaan regelmatig op vakantie naar huis. De andere boten hebben een soortgelijk verhaal.

Al met al blijven we een week op Blanquilla. De dagen vliegen voorbij. Grote krabben op het strand en Daan trekt een cactus uit de grond, om als stek te gebruiken voor thuis.

Giel en Jean vangen de grootste kreeft (Royal Lobster) die wij ooit hebben gezien. De onderwaterwereld is fantastisch en we bbq-en weer met een groepje op het strand.

De kustwacht komt na 3 dagen langs, bekijkt al onze papieren (wij hebben geen visum) en zeggen niets! We zijn opgelucht en verbaasd dat het zo makkelijk gaat. We hadden verwacht dat we binnen 48 uur zouden moeten vertrekken.

Na het bbq-en verbrandden we ons eigen afval op het strand en bakken nog steeds de lekkerste broodjes.

27 mei 2010 Zeilen voor vrouw en kinderen.

We nemenafscheid van Blanquilla.Het is makkelijk hierlangerte blijven, maar beseffen ook dat we iets van ons moeten laten horen aan het thuisfront. Blanquilla is zo afgelegen van alles dat we niemand op de hoogte hebbenkunnen stellen dat alles nog steeds goed gaat.

Zo zitten we nu heerlijk ontspannen op het dek. Dit zeilen vinden we allemaal leuk. We liggen nog rustiger op het water dan op onze ankerplek. Stroming hebben we mee en met 6/9 knopen wind gaan we nog steeds 5 knopen. We zijn er zo morgen in de middag. Nu maar hopen dat piraten onze rust niet komen verstoren..........Nou Moon.......niet doen...........niet aan denken..............

Die Fransen hadden een geweer op de boot met tips over hoe een piraat uit te schakelen......Eerst schiet je op de benzinetank en dan een reddingsvuurpijl er achteraan. Lekkere'bangmaak' verhalen. Tot nu toe nog geen verdacht bootje gezien. Alleen een grote tanker die ons niet zag......Is misschien wel gevaarlijker.

Vertrek richting Venuzuela!!!!

We hebben geen tijd meer om te schrijven, maar gaan nu weg.

Over 4 dagen zijn we er, maar hebben waarschijnlijk weinig mogelijkheden om dit via de site of mobiel te laten weten.

Veel liefs,

Coversfamily

Weerzien met Valentijn wat betekend zwaar verliezen met klaverjassen.

Jost van Dyke was na de depressieve, regenachtige, toch geen moederdag 'dag' toch nog best leuk! Gewoon weer hetzelfde verhaal met mooie witte strandjes en mooi snorkelen. De Valentijn die ons natuurlijk al 10 dagen geleden zou komen vergezellen is nog in St Maarten voor hun 'kapotte' watermaker. Ze hebben wel aangegeven snel te willen komen maar wij rekenen er eigenlijk nog niet op. Maar per sms laten ze weten dat de watermaker het weer doet....alleen nu stopt hij alleen niet meer met water maken!!!! Toch lukt het hun die avond nog te vertrekken!!! En nu zijn we weer samen!

Inmiddels een week later.........

Wij zijn van Jost van Dyke naar Sopers Hole gevaren en vandaaruit in 1 x naar Spanish Town waar we eindelijk weer de Valentijn zien.... Leuk! Iedereen helemaal weer happy! De kinderen spelen en vinden het heerlijk met elkaar! Wij hebben een nieuwe verslaving....en dat is klaverjassen. We kunnen iedere avond niet wachten tot het weer zover is! Alleen winnen is voor ons NOG niet echt makkelijk! Tot 2 uur in de nacht zitten we te kaarten...... Gisteravond dan ook maar even een rustavond genomen. We waren allemaal bekaf.

We hebben gezamenlijk de Virgin Gorda, Nord Sound, Bitter end bezocht. Hier hebben we een heerlijke tijd en hebben Giel en ik zowaar een avond met zijn tweeen gehad! Baaf heeft op Luuk gepast en Daan en Nikki hebben op de Valentijn gespeeld tot wij terug waren. Het was een heerlijke avond die voor mij eindigde met een val van de dinghy! We kwamen bij de Valentijn, lichtelijk aangeschoten om de kinderen op te halen....ik klim op hun boot en ik weet niet precies wat er toen gebeurde maar het volgende moment lag ik in het water met (gelukkig) onze waterdichte marifoon en mijn slippers, die ik nu kwijt ben! 'Ik vond ze toch niet mooi' zei Giel .......Ik draag ze pas drie jaar!!!! De volgende dag hebben we een Catamaran gehuurd......was leuk! Giel vloog met alle kinderen over het water. Daan en Floris trokken om de beurt hun kant van het zeil aan.Toen Giel met Monica (Valentijn) een rondje deed zijn ze (expres) omgeslagen....leuk! Alleen kwamen ze zonder hulp niet meer terug!

Vandaar uit doen wij een herhalingsrondje en laten wij de Valentijn de mooie Baths zien! Weer geweldig en helemaal niet erg om dit voor de tweede x te doen. We nemen deze x koude biertjes mee om deze na de wandeling in de zee op te drinken! Voor de kinderen een fles limonade en koekjes nadat ze van de hoogste rots zijn afgesprongen en van de natuurlijke glijbaan zijn afgegeleden. We liggen s'nachts weer aan de 'Illegale' prive mooring aan het mooie witte strand en snorkelparadijs maar dan nu met twee boten! We leggen de Valentijn en de Jonathan met veel stootwillen en lijnen aan elkaar! We stappen zo over. Wij klaverjassen weer maar dan nu op de Valentijn. We hoeven ons nu geen zorgen te maken dat Luuk wakker wordt. En de kinderen hebben elkaar om 7 uur s'ochtends alweer gevonden. Daar vandaan vertrekken we de volgende dag naar Norman Island waar we snorkelen bij de Indians......Dit is een rotsformatie waar het water erg helder is en we via steile wanden onder water langs het mooie koraal snorkelen. Luuk gaat steevast mee op een ligbedje. Snorkelen vindt hij nog maar niks....... Nikki en Giel zien een baby haai!

De beslissing is genomen.....we vliegen vanuit Curacao terug.

Full moon party op het strand van Trellis Bay

Trellis Bay is overvol. Wij ankeren net iets buiten de baai en hebben voor de zekerheid ons ankeralarm aan. Het is nl best diep en we hebben veel ankerketting uit. De reden dat we ons ankeralarm niet iedere nacht aanzetten is ook omdat het toch wel weer wat amperes trekt uit onze accu's. Trellisbay is knus en een beetje een hippy achtige baai maar dan zonder de hippy's. Er zijn huiskamer banken en stoelen neergezet die uitkijken over de zee. In de branding staan een aantal vuurkorven en een vuurman. Deze worden aangestoken als het donker is en de volle maan boven ons schijnt. Er is heerlijk eten en we worden vermaakt door vuurspuwers/dansers en dansende mannen op stelten. Wij vermaken ons met een aantal mensen die we eerder hebben ontmoet en de kinderen krijgen een fluoriserend zwaard waar ze zich de hele avond mee vermaken. Ook is er een reuzehangmat die de kinderen als opstapje gebruiken om in de bomen te klimmen en als trampoline..

We geven hier zo goed als geen geld uit....

De volgende dag gaan we boodschappen doen in Road Harbour op Tortola. De baai waar we ankeren is echt niets aan dus we varen weer dezelfde kant op als waar we die ochtend vandaan zijn gekomen maar nu kiezen we de baai aan de overkant Marine Cay. We liggen op een wat wiebelige maar prima ankerplek. We geven hier zo goed als geen geld uit! We bakken iedere dag ons eigen brood (wat trouwens steeds beter lukt) Heerlijk vers met een knapperig korstje. En we liggen voor anker wat ook niets kost. We zijn ook onze voorraden een beetje aan het opmaken. We hebben onder onze banken nog zo ontzettend veel (houdbaar) eten, we vinden nog van alles. Blikjes tonijn, mais, marinades voor indiase kip etc. Het eneige wat we opmaken is af en toe een drankje op het strand.

Onze terugreis is geboekt! Vanuit Curacao naar huis.....

We hebben eindelijk een besluit genomen. We gaan van hieruit terug richting de oost caribische eilanden......We gaan proberen zo hoog mogelijk aan de wind te varen en zien dan wel waar we uitkomen. Hier blaast doorgaans een noord oosten wind dat wil zeggen dat....... We hopen uit te komen rond Martinique waar ook de Modesty rond die tijd zal zijn. Lukt dit niet dan komen we waarschijnlijk iets zuiderlijker uit. Het maakt ons niet uit. We zijn er wel al geweest maar we hebben nog lang niet alles gezien. Martinique bijvoorbeeld....daar hebben we in 1 baai boodschappen gedaan en daarna veel mooie baaitjes voorbij gezeild. Ook hebben we Tobego nog niet gezien. Dit eiland schijnt ook heel mooi te zijn. Vanaf die hoogte zullen we richting los roccos Bonaire en Curacao varen..... In Curacao gaat onze boot eruit en vliegen wij nadat we er eerst nog hard aan gewerkt hebben, naar huis. 1 augustus vliegen we naar Nederland terug.....Dat boeken hebben we maar snel gedaan, voor we weer van gedachten veranderen!

Paradijs????

Na Marine Cay zeilen we naar het eiland Jost Van Dyke....na 2,5 uur zeilen zijn we er al weer. We ankeren weer aan een parelwit, geweldig snorkelstrandje....het wordt gewoon een beetje een eentonig verhaal over weer een wit zandstrand, vorbijzemmende tonijntjes, duikende Pelikanen, koraalriffen vol vissen.........etc. Misschien is het dan sappiger om te vertellen dat de kinderen onuitstaanbaar zijn niet luisteren Giel niet te genieten is en ik ook super chagerijnig ben! Het regent de hele dag pijpestelen, we kunnen geen luik open doen dus het is binnen vochtig en benauwd. We doen twee nachten geen oog dicht omdat de wind behoorlijkt blaast en wij op een ondiep stuk liggen en met snorkelen gezien hebben dat het snel diep afloopt. De zondag begon best leuk omdat we dachten dat het moederdag was! Ontbijtje, tekeningen gevouwen als vliegtuigjes vlogen mijn bed in......Tot dat ik mijn moeder een fijne moederdag wenste en per sms terug kreeg dat dat toch echt volgende week pas is!!!! Toen was het ook snel over en moest ik nadat ik gezegd had,dat er nu toch echt wel lang genoeg tv gekeken was, alles weer inleveren! De zelfgemaakte armband, kroon en tekeningen niets was me meer gegund! En Koninginnendag ook al gemist............

Speervissen.............met de kinderen op je rug!!!

Tonijn wordt helaas voor onze neus opgegeten..............!!!!

Peter Island, little Harbour Bay was een heerlijke baai om te liggen! Giel heeft de smaak te pakken van het speervissen! Hij zwemt met Luuk en Nikki een stukje. Nikki komt een half uurtje later doodleuk vertellen, alsof het de normaalste zaak van de wereld is.......Mam moet je horen.....papa vangt zoooo'n grote tonijn maar zooo zonde hij werd direct opgegeten door zooooo'n grote barracuda. Hij heeft hem zo van de speer afgegeten en in twee happen was de tonijn op en de draad is doorgebeten! Grappig om te zien wat voor de kinderen hun wereld wordt. Laatst was ik met Luuk naar een plaatjesboek aan het kijken en ik vroeg hem wat is dit....en dit...? Er kwam een plaatje met een kiwi maar die herkende hij niet als zodanig 'een kokosnoot!' zei hij overtuigd van zichzelf.

Het snorkelen is hier erg mooi! We zien schildpadden, barracuda's en pijlstaartroggen. Grote roggen met stippen(Spotted Eagle Rays) vliegen met hun vleugels door het water. We liggen met ons achter anker uit zodat we een niet te grote draaicirkel hebben. We liggen nl, op 15 meter diepte en hebben 45 meter ketting uit. Dit gaat prima! We liggen hier met (maar) 3 andere boten.

'Think about your wife and children......'!

Norman Island, The Bight Ook weer heel leuk! We liggen hier weer als een van de weinigen voor anker. De baai ligt vol met moorings dus het is dan ook altijd lastig om daar tussen een goed plekje te vinden. Met ankeren heb je altijd meer ruimte nodig dan aan een mooring. We vinden een plekje dicht bij het strand en strandtent. We binden de boot aan de achterkant, met een lange lijn vast aan een boom op de kant. Zo blijven we op onze plek en nemen we minder ruimte in beslag. We worden hier voor het eerst gecontroleerd door de douane. Ze willen alles van ons zien en gelukkig hebben we alles op orde. Van onze boot zwemmen we zo naar de kant en met ons doen ook de kinderen dat van onze Canadese buurboot. We raken aan de praat met de ouders en de tweede avond kloppen ze bij ons aan voor een biertje. Bij deze strandtent is het leuk! Er liggen allerlei spellen, van hout gemaakt, voor jong en oud. Er wordt voetbal gespeeld (eindelijk weer voor Daan) en we ontmoeten wat mensen. Van een Australisch stel (die al jaren de wereld rond zeilen (voorheen ook met hun kinderen) krijgen we het adres en nummer van iemand op Curacao die eventueel onze boot kan behandelen. Zij raden ons ook ten zeerste af om van Curacao naar Trinidad te zeilen! 'Think about your wife and children and don't do it'! Tegen wind en stroming in is dit dus niet zo'n handige route! Mmmm moeten we het waarschijnlijk toch weer anders gaan plannen! We krijgen ook nog een leuke kinder dvd van deze mensen! Iedereen is hier zeer geinteresserd in ons verhaal. Allemaal zeilers die 2 weken op zeilvakantie zijn en velen van hen hebben de droom om ook eens rond de wereld te gaan zeilen. Ook ontmoeten we Chris en Pam die ons vertellen waar we de volgende dag moeten zijn.........Full moonparty op het strand van Trellis Bay

Wat doen we? Varen we terug naar Nederland of niet?

Drukte op de Maagdeneilanden!

We liggen bij aankomst op de bvi's in de verkeerde baai om in te klaren. We willen met een taxi erheen tot iemand ons waarschuwt. Je mag niet over land 'they gonna arrest you'! Dus dat risico nemen we maar niet en varen naar St Thomas Bay waar de douane is. Wat is het hier druk met Charter boten! Alle ankerboeien zijn bezet dus wij proberen te ankeren wat weer eens niet lukt. Na lang proberen lukt het nog niet! We zien twee boten die we eerder hebben gezien en kletsen daar wat mee. Tijdens het kletsen gaat er een boot weg en kunnen we aan een mooring gaan liggen. Een van de twee boten is de Mjolner.Een Nederlansdse boot die we in Suriname al een x hebben ontmoet. Aan boord is ook Sophia van 5. Er wordt binnen een paar minuten al door de kinderen besloten dat er bij Sophia gespeeld moet worden. Giel en ik gaan samen inklaren en de kinderen spelen op de Mjolner. De Mjolner had eigenlijk bedacht om te vertrekken naar St Maarten maar besluit nog een nachtje te blijven. We drinken een wijntje bij ons op de boot en we eten samen.

En er gaat natuurlijk ook weer wat kapot!

We vergeten bij het ankeren (dus ook achteruitvaren) De alternator van de schroefas uit te zetten. Alex heeft ons verteld dat deze kapot kan gaan als je dat niet doet. En dat gebeurd dus! Weer wat kapot! Ook is Giel druk bezig met zijn nieuwe (oude) Dinghy. En nog een gaatje en nog een gat en nog 1. Giel kan aan niets anders denken en stort zich erop. Jeroen van de Mjolner komt ook nog even helpen. Ook komen we voor een raadsel te staan. Er is opeens 2 ampere meer energie verbruik dan normaal. We lopen alles na maar komen er niet achter! Dus moet 2 x per dag de generator aan.

Pijlstaartroggen en Barracuda's

Na 2 nachten aan de Mooring gaan we naar the Baths 10 minuten varen. Weer zo druk! Wij proberen het een strandje verderop. Een strandje (oh zo mooi) en we zien een Mooring? We gaan er maar aanliggen......Prive? We weten het niet? We liggen er heerlijk.

The Baths!!! Wat ontzettend mooi!!! Grote granietenen rotsen half in de zee..... waardoor er op verschillende plekken kleine zwembadjes gevormd worden. De kinderen vinden het geweldig! En wij ook! We zwemmen,klimmen en komen uiteindelijk uit bij een andere baai waar we een pijlstaartrog zien met snorkelen.

Bij The Baths kun je niet met de dinghy komen. Je moet hem een stukje verder in het water leggen en zwemmend gaan we naar de kant. Fototoestel in 3 plasticzakjes. Dit moet iedereen doen op deze manier. En er zijn natuurlijk ook mensen die dan wat geld in hun zak doen zodat ze ook nog wat kunnen drinken. Wij zien met snorkelen een 50 dollar biljet! Hij dwarrelt tussen het koraal op 3 meter diepte! Daan duikt hem op!

S'avonds vertrekt iedereen weer naar de 'legale' ankerplekken....wij nemen de gok en blijven liggen. Een andere boot volgt ons voorbeeld. We liggen heerlijk rustig met een geweldig uitzicht. Je ziet vanaf de boot de pijlstaartroggen en barracuda's zwemmen! Wij voeren ze met resten van ons gevangen tonijntje! We blijven hier 2 nachtjes.

Ankeren met gemak!

Dan naar Cooper Island. Wij komen daar natuurlijk weer veel te laat aan! Wil je nog een plekje hebben aan de Mooring moet je er vroeg bij zijn. Er ligt niemand voor anker, iedereen ligt aan een ankerboei. Wij gaan het toch proberen. We zien een stuk zand waar we ons anker op gooien. En met een achteranker zodat we niet te veel alle kanten op draaien, liggen we precies goed! Het is ons gelukt en zonder stress! Terwijl de halve baai naar ons keek of het ons wel ging lukken is de druk hoog! Er komt een bootje die van iedereen 25 dollar int voor het gebruik van de mooring en vaart ons voorbij......heerlijk! We liggen bijna met onze neus op het strand..

Er is hier geen winkel in de buurt en ons brood is op. Er moet weer zelf brood gebakken worden. Giel bakt het heerlijkste broodje tot nu toe! Wie heef er tips voor brood bakken????? Bij ons is het brood vaak nog zo klef en rijst niet goed!!

Er is 1 restaurant op het strand waar we tijdens happy hour een coctail drinken en even kunnen intermetten.

Wat doen we? Varen we terug naar Nederland of niet?

Na ook hier twee nachtjes te hebben gebivakkeerd vinden we weer een oh zo mooi plekje bij Peter Island. Giel heeft zijn harpoen gepakt en ik zie ieder x in zijn blote kont onder water verdwijnen en Daan en Nikki hebben zelf de dinghy gepakt en zijn aan de kant de boel aan het verkennen. Luuk doet zijn middagslaapje.

De Valentijn die ons achterna zou reizen hebben ons laten weten dat hun watermaker (weer) kapot is! Zij kunnen niet eerder uit st Maarten weg voordat deze gemaakt is! Balen want dat kan nog wel even duren!

Wij hebben zo goed als besloten niet naar Nederland terug te varen! Pffff we twijfelen wel continu of dit wel de goede keuze is.....

Maar dan hoeven we niet na de bvi 's al aan de terugreis te beginnen en kunnen we hierna nog naar Curacao en Bonaire!

We kunnen onze boot geheel verkoopklaar maken in Trinidad wat veel goedkoper is! Jaa wij willen onze boot verkopen! Niet omdat we er niet blij mee zijn want dat zijn we wel! Ondanks dat we veel reparaties hebben zijn we al erg gehecht aan onze boot. En bij iedere boot gaan dingen stuk....dat hebben we nu wel om ons heen gezien. Onze boot is heerlijk om in te leven en zeilt ook nog eens fantastich! Hij is voor ons alleen iets te groot om in Nederland mee te varen. Dit is echt een boot om de wereld mee rond te zeilen! Nu helemaal na wat wij er allemaal nog aan gedaan hebben!

Als we hem niet kunnen verkopen binnen een half jaar! Dan halen we hem alsnog op of we gaan gewoon weer verder!!!! Hahaha