Reisverslag geschreven door Cilia Covers.......

Het reisverslag geschreven door cilia!

Lieve Giel, Monica, Daan Nikki en Luuk, 6 december 2009

Een verslagje van een zeer gelukkig mens, die het geluk heeft ,dat jullie een reis met de boot maken. En wij Joep en Cilia een weekje mee mogen zeilen. Na een een week in een studio inPark Catalina in Las Palmas op Gran Canaria. Van waaruit we allerlei tripjes gemaakt hebben met de bus. Keken we uit naar de komst van Giel,Monica,Daan,Nikki en Luuk met hun boot.

Zondag 29 november zijn we aan boord gegaan. Het weer is tot nu toe was geweldig,elke dag zon en +/- 30 graden! Heerlijk! We vertrekken vanuit Las Palmas met bewolking en een stevige wind +/_ windkracht 6/7. Voor het eerst van mijn leven zeeziek geweest!!! Giel had tijdens het zeilen een lijntje uitgegooid en jawel hoor.....op een gegeven moment zat er een aan!!! De boot op de automaat en Giel samen met Joep hebben een flink gevecht moeten leveren om hem aan boord te krijgen want het was een flinke +/_ 85 cm!!! S'avonds heeft Joep er een heerlijke maaltijd van gemaakt! Die avond lagen we voor anker en door het geschommel hebben we weinig geslapen. De volgende dag zijn we naar Puerto Rico, in het zuiden van Gran Canaria,gevaren. Een zeer toeristische plaats, het liogt mooi tgen de bergen aan. Met de kinderen verschillende dingen ondernomen zoals, krabbetjes gezocht, naar het strand geweest en gezwommen. Gesnorkeld door Daan en Giel! Erg gezellig allemaal! Ook Puerto Mogan bezocht, Wij Monica, Cilia en de kinderen zijn met de galsbottom ferry gegaan en Joep en Giel met de bus door de bergen. Een erg mooi vissersplaatsjes met leuke winkeltjes en restaurantjes waar alle drie de dames verwend zijn (door Joep) met leuke kleding! Mogan wordt ook wel het klein Venetie van Gran Canaria genoemd. Het is nu zondag en morgen vertrekken Joep en ik naar huis. Helaas is de vakantie voorbij in dit zonnige paradijsje. We hebben een heerlijke week met jullie aan boord gehad.

Ik zal dit niet snel vergeten. Onze hartelijke dank hiervoor!

Liefs en kusjes voor jullie allemaal...

Groetjes Joep en Cilia......op naar het koude Nederland.....brrrrrrrr.......

Zwart Lavazand en Kippetjes braden boven op de vulkaan

24-11-09 Agadir-Lanzarote

Zwart lavazand en kippetjes braden op de vulkaan

Van Agadir naar Lanzarote is het .250 mijl varen .We vertrekken, ook al is er weinig wind... Cilia en Joep (opa en Oma) zijn inmiddels al op Gran Canaria dus we zijn een beetje in tijdnood. We motoren veel maar alles loopt zowaar voorspoedig. Op Lanzarote ankeren wij voor het eerst zonder hulp van Alex, die wij laten slapen. Dit omdat we het alleen willen doen en kunnen.

Nog wat onzeker of we wel op de goede plek liggen.....Knalt de achterkant niet op de rotsen, wanneer de wind draait......., halen we het anker nog maar eenx op, om het een stukje verderop nog eens te proberen... Die nacht gaat Giel wel een paar x zijn bed uit om te kijken of het anker nog wel goed ligt en we niet langzaam richting oceaan of rotsen drijven!

Lanzarote is erg toeristisch en we moeten weer switchen van merci naar gracias....

We huren een auto en trekken er een dagje met zijn allen op uit. Alex gaat ook met ons mee.. We ontdekken dat Lanzarote vulkanisch en dus heeeel zwart is.......overal zwart zand, gebergte en weinig groen.... Op het strand is dit een mooi contrast van het witte schuim van de golven dat op het zwarte zand stroomt..... Voor de kinderen is het spectaculair dat je boven op de vulkaan een kippetje kunt braden.....zo heet is het daar vlak onder het aardoppervlak.....

28 november 2009

Zeilend naar Gran Canaria!!!! Met windkracht 4 halen we 6/7 knopen en komen we erachter dat onze dynamo (op de schroefas) bij een snelheid van ongeveer 6 knopen energie levert...80 ampere per uur! GELUKKIG het werkt.....

Bedankt Erik voor de foto's!

Erik,

Wij zagen het net pas!! Bedankt!!! En kom je ons nog helpen overvaren........ Bij deze een oproep voor iedereen!!!! Wie komt ons helpen overvaren!!!

Groetjes Coversfamily

Vervolg Marrakech en Ships of the desert

Vervolg van Marrakech en met de kamelen de Sahara in

Het opdringerige gedrag van de verkopers went snel.......De volgende dag negeren we alles en druipen ze snel af als ze zien dat zowel wij als de kinderen toch niet 'happen'.

Het leukste speelgoed wordt in de handen van de kinderen geduwd maar ze geven het vandaag met een strak gezicht gewoon weer terug!! Gister nog was dit een tafereel van stampvoeten en boos worden op papa en mama omdat ze het niet mochten houden....

Het spel van afdingen en onderhandelen hebben wij ook snel onder de knie.....zelfs Daan onderhandelt zelf voor een mooie steen.....

Verkoper zegt: 'for you good price, 150 dirham.......'

Daan zegt: 'For me no good price, 50 dirham, final......'

Verkoper schudt meewarend zijn hoofd.....

Daan zegt met pijn in zijn hart....'ok dan niet' en loopt samen met papa weg.... Maar zoals verwacht roept de verkoper hem terug en de deal wordt gemaakt....

Daan blij met zijn mooie steen.......die dezelfde dag alweer kapot was......:-(

Gezellig 10 uur sightseeing in de auto

Van Marrakech doen we er 10 uur over om naar Zagora te rijden!!!!! Het begin is heel relaxed en we doen rustig aan.....We stoppen in Ait Bandadho (filmset voor The Gladiator, Jewel of the Nile, Prince of Egypt etc...) Hier lopen we in een zo goed als verlaten Berber dorp ...... met het geluid van 'de zingende roep tot gebed' op de achtergrond....

Dan verder richting Zagora,......shit nog 210 km.... Beetje verkeerd ingeschat dus....dat gaan we niet redden voor het donker.......kronkelende steile bergweggetjes doe je niet met 100 km per uur.....Dus het wordt stressen......gas geven....met jengelende kinderen op de achterbank....Ik geïrriteerd omdat ik vindt dat Giel te hard rijdt.....'neee niet inhalen voor een bocht!!!'......En dan.....lekke band...in het donker...in the middle of no where...Gelukkig blijkt Giel in een record tempo banden te kunnen verwisselen.....dus nog geen 15 minuten later rijden we weer.......

De bus die even later voor ons rijdt, rijdt voor onze neuzen nog een kat plat!!!! We zien het beestje aan de linkerkant voor de bus rennen en wij hopen dat hij het net zal halen.....maar rechts komt niets meer te voorschijn....wel bloederig en zo plat als een dubbeltje onder de bus vandaan......aaah....

Mama poes dood?.....Ja de poes is dood......

Uur later....Nee hoor mam de poes is niet dood....kijk maar en Luuk wijst..... Oh ja daar loopt ie, ik zie het.....kinderharten weer gerust gesteld....

Moe komen we aan bij het berberhuis waar we zullen overnachten, eenvoudig maar sprookjesachtig

Ships of the dessert

De volgende dag nog een uurtje rijden naar de Sahara...... Spannend!!!!! Een kamelen (dromedaris) trip door de woestijn......2 uur op het schip vande woestijn, op weg naar ons kamp, waar we de nacht zullen doorbrengen.

Ze noemen een kameel het schip van de woestijn, omdat menig berijder er 'zee' ziek van wordt.

Maar wij worden dat NATUURLIJK niet meer en vinden het enig.......Op Giel na......hij vraagt om 15.00 uur 'hoe laat is het?' En om 15.03.....'Moon hoe laat is het?'.....en om 15.05:'Ik stap eraf......

Daan en Nikki allebei alleen op een grote dromedaris. Vooral met het op- en afstappen hilariteit.

Net een achtbaan.......

Onder dikke dekens met zijn allen knus in de tent. Het gaslampje die ons wat licht geeft.

Marrakech....Cultuurshock.....Sprookjesachtig.....

AGADIR EN ONTMOETING MET DE VALENTIJN

Zaterdag 14 november 2009

De Valentijn (Daniel, Monica, Baaf, Floris en Katelijne) ligt op het moment van aankomst in de nieuwe mooie haven van Agadir.

Wij ontmoeten hen.........leuk!!!!!!!!

Zij hebben ook 3 kinderen en doen ongeveer hetzelfde als wij. Zij zijn alleen al wat langer onderweg, en ietsje meer voorbereid

Monica en Daniel bieden ons aan om ons van de stinkende vissershaven naar de nieuwe haven te slepen......Super!!!!

Het is erg rustig in de haven van Agadir......Maar wat is het hier leuk! De mensen zijn ontzettend lief! De kinderen worden gekust en over de bol geaaid en maken allemaal vriendelijke praatjes met ons.

Het is een klein stukje lopen naar het grote strand met heerlijk zacht zand. Door jongens wordt daar supergoed gevoetbalt en wij genieten van het eten in een leuke strandtent.

Agadir is supermodern waar ook veel vrouwen modern gekleed zijn. De hoofddoeken zijn in de minderheid......

Technische problemen......Moeten wij onze plannen bijstellen???

Maandag 16 november 2009

We vinden een zeer aardige scheepsmonteur Ahmed.

Giel besluit Alex er volledig buiten te laten.... om zelf samen met Ahmed achter de problemen te komen......

Dinsdag 17 november 2009

Motor loopt weer!! Het was een pinnetje die was afgebroken in de injectiepomp.

Oorzaak.....veel water en vieze diesel door de injectiepomp....de pomp moest goed schoongemaakt worden en een klein onderdeel moest vernieuwd (het stopmechanisme). Ook moeten de sproeistukken nagekeken worden.

Maandag 23 november.

Ahmed zou als wij op vakantie zouden zijn....

De sproeistukken worden nagekeken en het blijkt dat er 5 van de 6 compleet kapot te zijn!!!! We dachten toch echt dat we de motor volledig hadden laten nakijkenop Mallorca !!!!. Als we hiermee vertrokken waren dan hadden deze het waarschijnlijk na een paar uur begeven met als gevolg dat de motor nog verder kapot was gegaan.....

De onderdelen worden vandaag besteld en zijn er morgen al.

De dynamo moet ook nog worden aangepast en daar gaan ze morgen mee aan de slag.....

Het ziet er dus naar uit dat we hier nog wel een aantal dagen zullen zijn.....terwijl Joep en Cilia(Pa enMa Covers) morgen al vertrekken naar de Canarische Eilanden!!!!!!............ Hopelijk zijn we op tijd...

Nu we hier toch nog even zijn laten we gelijk de generator nakijken....misshien is er nog hoop!?

Volgens Ahmed wel.

PLANNEN BIJSTELLEN?

Giel en ik praten er veel over. Misschien moeten we onze plannen een beetje bijstellen!?

Ik zeg hem dat ik geen grote overste(e)k(en) meer wil maken zonder dat de boot fit genoeg is.....

Normaal gesproken ' wat is normaal' koop je een boot....ga je er minimaal een jaar mee varen en klussen totdat je je boot kent.....en je boot en bemanning helemaal klaar is voor vertrek....

Tenminste dat is wat de meeste (Nederlanders) doen voordat ze aan een reis als deze beginnen......!

Op weg naar Agadir zien we kleine vissersbootjes midden op de oceaan,70 mijl van de kust!!!! Mmmmmhh wat doen zij als de motor uitvalt!

Wij.....Coversfamily.....besluiten in juli dat we weg willen, via internet vinden we een boot, kopen deze in september en vertrekken in oktober.....mmmmmmmmmmhh.....niet raar opkijken dusals dit je overkomt...... en.....

We zijn nu toch mooi in Marokko!!!! En we genieten ervan hier te zijn.

MARAKECH... DE POLITIE IS AARDIG MAAR WAT EEN CULTUURSHOCK!!!

Woensdag 18 november 2009

We reizen van Agadir naar Marrakech...we huren een auto en vertrekken naar Marrakech.

Adembenemend mooi...hele stukken niets.....maanachtig landschap en af en toe een schapen/geitenhoeder met zijn kudde.

Veel verlaten Berberdorpen....en uit de klei opgetrokken huizen (zie foto's).

Dit is wat de Lonely planet zegt over het rijden in Marrakech:

'Driving in Marrakech is an extreme sport, with scooters zooming from all sides and traffic roundabouts you never escape........'

Giel schiet de rotonde op......orienterend waar we heen moeten.....op het moment dat het eigenlijk niet kan.......andere automobilisten worden afgesneden en..... wij rijden recht in de armen van een politieagent.

Hij dirigeert ons streng naar de kant. Onze reactie is shit.....bekeuring zeker weten!!!!!

Deze toeristen zal hij niet laten gaan zonder een fikse boete....

Giel stapt verontschuldigend uit, de kinderen lief lachend op de achterbank....zet jullie liefste gezichten maar op en zwaai maar even..... De politieagent haalt een groot boek uit zijn tas en zegt:'400 Dirram (is 40 euro), but for you tourist.... 100 Dirram'. Na veel excuses vertelt Giel dat hij voor het eerst in Marokko (Marrakech) is. De man zucht diep, geeft één voor één de papieren terug en...... als laatste ook de 100 Dirram! Zelfs de politie is hier aardig......Vervolgens gebeurt dit nog 2 keer. En het loopt steeds op dezelfde manier af!

In Marrakech vinden we een (hotel) Riad....midden in het bruisende gedeelte. Tegenover Djemaa El Fna.....

De Riads zijn sprookjesachtig.....onze kamer is groot en onze douche is lekker! Zeker nodig want overal is stof....stof...en nog eens stof!

Het is al donker en we besluiten om iets te gaan eten....op het plein Djemaa El Fna.

Wat een cultuurshock! Vooral voor de kinderen.....

We worden aangeklampt door bedelaars, zwervers met rotte tanden, oude omaatjes en kleine kinderen. Aangekomen op het plein wordt er direct een slang om ons heengehangen.....Een arm aapje, aan een ketting, wordt bij Luuk op schoot gezet......

Ons fototoestel wordt uit onze handen gerukt en zij maken foto's van ons.....

Wij lachen braaf en laten alles toe.....ze zijn ook zo aardig......haha

NATUURLIJK NIET DUS! Als wij ze vriendelijk bedanken willen ze natuurlijk geld zien......we hadden het kunnen weten.......

Daan huilt en wil weg!!!!! Nikki en Luuk zijn het daar mee eens!

Zeeziekte zonder motor! Niet echt een goede combinatie!!

Maandagavond 22.00 uur 9 november

We vertrekken uit Gibraltar. De straat van Gibraltar uit verloopt vlekkeloos. Het blijft eng in het donker... Vissersbootjes,niet te zien op de radar! En als ik lichten zie vind ik het nog erg moeilijk inschatten hoever ze verwijderd zijn en hoe lang het duurt voordat ze in de buurt zijn... Dus zodra ik 1 klein stipje op de radar zie of 1 klein lichtje in de verte ben ik alert en tuur ik constant door de verrekijker waar het schip/bootje is..... Zo gaat de tijd wel erg snel! En mijn hartslag ook...

Het eerste stuk doen we op de motor.....en rond 5 uur s'ochtends hijsen (we) de zeilen. Vanaf dat moment hebben we noord oosten wind , windkracht 3 a 4..... Heerlijk zou je zeggen!!!!!

Dinsdag 10 november

Giel en Alex houden de rest van de nacht de wacht en ik zou het s'ochtends overnemen..... Maar..... ik wordt in mijn bed ontzettend zeeziek en durf niet op te staan omdat ik het gevoel heb direct te moeten overgeven!! Buiten hoor ik een kokhalzend geluid en denk eerst nog dat het Alex is die iedere ochtend zijn longen er bijna uithoest..... Maar nee....het is Giel!.. Net zo misselijk als ik maar gewoon stoer doorgaan met zijn wacht!

Daan en Nikki strompelen hun bedjes uit en storten met dekbed en al in de cockpit op de bank neer om daar vervolgens de rest van de dag te blijven liggen, op de momenten na, dat er overgegeven moet worden....Het spugen lukt vaak in de emmer maar ook vaak niet!!! Op dekbedhoezen,in de cockpit,net naast de cockpit etc..... Bah! En de pilletjes helpen natuurlijk niet meer!

Luuk is ongeloofelijk, neemt zijn kans waar en pikt chocolaatjes en koekjes!!!! Hoe krijgt hij het weg!!!! Houdt het voor onze neuzen en zegt..jaa mama ja???? Papa en mama zijn toch te ziek om er wat van te zeggen! Met als resultaat dat ook Luuk er 1 x alles uitgooit.....in de emmer zoals hij iedereen al heeft zien doen...errug trots dat hij nu ook kan zeggen soooo echt kotsen..... ik ook!!!! Alleen was dit meer van de chocolaatjes dan van zeeziekte! Daarna is hij weer vrolijk en actief! Een echte zeeman!

En gelukkig Alex! Hij heeft die dag en nacht bijna alles overgenomen, Zelfs verse kippensoep gemaakt zodat we toch nog iets binnen kregen die dag!!!

Woensdagochtend rond 05.00 11 november

Nog steeds goede wind en zeeziekte wordt minder.....Alex heeft de wacht en wil de motor starten om de accu's op te laden.....Oh ja de dynamo werkt dus niet!!! En zeilend, met alles aan... automatische piloot, koelkasten radar etc hebben we aan de zonnepanelen echt niet genoeg!

Dus motor moet gestart....Dit lukt dus niet!!!! En nog een x proberen en nog een x......maar niets! Ik lig in mijn bed te luisteren en het zweet breekt me uit! Niet weer....niet nu!!!!

Geschreeuw!!! Gegil.... Papa!!!! Ik schiet omhoog en ren naar Daan.....op de wc....met zijn vinger tussen de deur!!!! Papa!!!!! Waarom kom je niet!!!! Papa zat in zijn nachtgewaad met zijn neus op de niet startende motor!!!!

De deur zat echt dicht met zijn duim ertussen...veel bloed....gebroken???? Na een paar dagen blijkt dat waarschijnlijk niet het geval!

Alex heeft nog goede hoop en denkt dat het lucht is en ontlucht het systeem......niets.....

Hij gaat even twee uurtjes slapen om daarna genoeg energie te hebben om het probleem op te lossen!! Ik kijk op de kaart....waar zijn we, ik zie land en ik wil van de boot af zo snel mogelijk!!! Casablanca...60 mijl!!!! Giel zegt, niets aan de hand, we hebben wind en het is immers een zeilboot dus we moeten het zeilend kunnen redden!! Maar wat als de wind wegvalt of draait????....Komt allemaal goed.....en je hoeft heus niet te panieken!!!!

Casablanca is geen optie zonder motor, te gevaarlijk met stromingen etc....

Filters zijn smerig vol troep en water (nog van de vervuilde diesel)!!!! Waren toch echt nog vernieuwd in Mallorca!!!! Maar er komt toch echt nog schone diesel doorheen dus dat is dan toch niet de oorzaak. Dan blijkt dat er geen diesel sprayt uit de injectiepomp.......Dit kan niet gerepareerd worden.....daarvoor moeten we aan land zijn met de juiste gereedschappen en onderdelen.....

Dus daar zitten we dan......accu's nog voor de helft vol,geen motor en nog 200 mijl te gaan!!!

Op dit moment hebben we nog goede wind en Giel maakt zich (nog) geen zorgen.....

De koelkasten gaan uit, de automatische piloot eraf, radar uit.....geen lichten aan.....Zodat we minimaal tot onze bestemming wel de gps kaartplotter (onze TomTom) kunnen gebruiken. Dus zo moeten we verder, leren we wel gelijk wat het is om alles met de hand te sturen!

Ik denk alleen maar....hoe gaan we dit redden...iedereen nog half zeeziek en brak van de dag ervoor en nu met de hand sturen de komende 48 uur (48 uur was een positieve inschatting)

Woensdag nacht 12 november

De mist komt op en de wind valt weg!!! En de boot gaat met jawel...... 0 knopen snelheid de nacht in! Toch maar even de radar aan. Boot onbestuurbaar draait 3 x om zijn as dobberend..... Wel lekker rustig slapen....... Om de volgende dag tot de conclusie te komen dat je in 8 uur 2 mijl hebt gevaren!

Donderdag 12 november

We krijgen weer wind maar s'avonds weer hetzelfde verhaal.... nog 30 mijl te gaan.

Vrijdag 13 november

Wakker worden en nog steeds 30 mijl te gaan en ......de wind is ook nog eens gedraait naar zuid/oost!!!! Wilde dus zeggen tegen de wind in.

Om 18.00 uur 15 mijl van Agadir af valt de wind weer compleet weg.... wind weer gedraait naar Zuid-west! Conclusie....... De wind en stroming samen zorgen ervoor dat we onbestuurbaar richting kust varen...... Met zo goed als een lege accu......

Dit is het moment dat we de kustwacht bellen om te vragen of we opgehaald kunnen worden!

Giel en Alex hadden nog wel wat andere dingen bedacht,,, De dingy naast onze boot lag al klaar om de boot toch nog een beetje bestuurbaar te maken,

Bij nader inzien leek het ons toch verstandiger hulp in te schakelen.....Na verhalen dat kustwacht wel eens heel veel geld zou kunnen kosten...... Gaf de kustwacht het antwoord....No costs!!!!

Twee uur later lagen we achter de sleepboot en zo naderen we Agadir.

In Agadir worden we gestationeerd in de vissershaven naast de reddingsboot! Stinken naar Sardines maar zo blij dat we er zijn.

Bij aankomst wordt er natuurlijk nog wel even onderhandeld en wordt er van ons toch wel een bijdrage verwacht.......... 200 euro doneren wij aan de reddingsbrigade......tenminste.......dat hopen we dan maar! En onze fles baccardi en een fles wijn gaan naar de bemanning! Dan volgt nog een enorme riedel van alle formaliteiten van het inklaren en dan heerlijk slapen om om 4.00 s'ochtends wakker te worden van al het tumult van vissers, die binnenkomen met hun, die nacht gevangen, vis!

Na 10 dagen Gibraltar!!!! Vertrekken richting Marokko (Agadir)

De laatste klussen zijn verricht!De dynamois geinstalleerd! !Nu hopen dat het ons ook echt elektriciteit gaat brengen! Giel heeft de dieseltank schoongemaakt, op zijn knietjes met een vies dweiltje. De zonnepanelen zijn afgemaakt, We hebben Giel de mast ingehesen en dat ging met aanwijzigingen vanaf 22 meter allemaal goed. Daarna Daan, Nikki en Luuk! Alleen het lekkende water blijft een mysterie...

Dinsdag 03.00 uur is het laag water en de juiste wind om te vertrekken Wemoeten dusookwachten op het juiste weer, Straat van Gibraltar staat er om bekend dat door getijden en wind, zeker indeze tijd van het jaar, het lastig kan zijn om er uit te komen.

We hebben Gibraltar nu ook echt wel gezien. Aapjes gezien, belastingvrij geshopt en meer valt er hier toch echt niet te beleven. Oh ja niet vergeten morgen nog even mijn lancome dagcremetje te kopen! Zeilen schijnt door zon en wind niet echt goed te zijn voor de rimpels

Het wordt ook echt al wat kouder dus tijd om te vertrekken!

Marokko is 12 mijl hier vandaan. Vanaf de Gibraltar Rock duidelijk te zien... maar Agadir is 420 mijl varen! Lettend op de wind kunnen we het beste in 1x doorvaren naar Agadir anders is het goed mogelijk dat we anders de wind weer tegen krijgen. Als we gemiddeld 6 knopen zullen varen zijn we er.......70 uur later! Dit is minimaal want we zullen ongeveer maar twee dagen echt wind hebben.

Zal het nu echt te gaan beginnen???? Tot aan vandaag heeft onze reis in het teken gestaan van klussen klussen en nog eens klussen!

Het lesgeven aan de kinderen loopt nog niet echt gestructureerd want het is vaak zo'n troep en herrie dat het er nog niet echt op gezette tijden van komt! Nu maar hopen dat we niet zeeziek worden en echt wat kunnen gaan doen de komende dagen.

Ps wij vinden jullie reacties SUPER leuk! wij willen het liefst iedereen een mailtje terug sturen, maar dat lukt ons helaas niet! Ook de kinderen vragen iedere x of er nog iets geschreven is!

Voor de liefhebbers

Voor de liefhebbers!

Onze boot is een Trintella 53 met verlenging 57ft(17,07m). Dit is een oerdegelijk in Holland gebouwd schip uit 1983! Een oude rolls royce noemde Alex (schipper) haar.

Het is eeen zwaar schip(26ton). Dit is vrij zwaar als je het vergelijkt met andere schepen van gelijke lengte zoals de Beneteau of.Bavaria(10ton). Dat hij zo zwaar is, is een voordeel als je zeilt, zeker met een familie aan boord cruising. Niet zo wiebelig!

De klussen die er verricht zijn en nu nog moeten gebeuren zijn de volgende:

Al gedaan:

Zonnepanelen geinstalleerd, zoutwaterkraan gemaakt, gasfornuis geinstalleerd (ipv electrisch koken), navigatie vernieuwd (Raymarine plotter en radar, tridata, stuuraautomaat, graphics, marifoon, ssb ontvanger, AIS) motor nagekeken, generator nagekeken (niet gelukt om te maken), veiligheidsspullen nagekeken of aangeschaft zoals: reddingsvlot (8pers), epirb (apparaat waardoor alle reddingsbrigades gealarmeerd worden bij nood), vuurpijlen, drijvend flitslicht, zee-anker.

Afsluiters vernieuwd of nagekeken.

Wat we nu nog gaan doen is:

Zonnepanelenstandaards maken om de panelen goed te kunnen zetten tov de zon.

Een dynamo op de motoras zetten waardoor we ook tijdens het zeilen stroom kunnen laden.

Omvormer aangeschaft waardoor we 24v kunnen omzetten in 220v met een maximum van 3000watt

Tank schoonmaken, en kijken waar er water binnnekomt.

Verder nog een paar kleine klussen, maar dat hoort bij het hebben van een boot. Je bent nooit klaar.............pfffffff.

Helaas is de watermaker kapot dus dat wil zeggen dat we van zout water geen zoet water kunnen maken. Een watermaker is vrij prijzig..... dus op het moment even geen geld om er een aan te schaffen. We moeten dus alles meenemen. We hebben gelukkig veel ruimte aan boord en een tank van.1000 liter. Dus op de lange stukken erg zuinig zijn met water.